Toen dit gelukt was, na één mislukte poging, heb ik de
afgesneden punt van de spies bijgepunt en daarna gebruikt om het hout
gesplitst te houden.
When this was successful, after one failed attempt, I cut a
sharp point at the (cut off) tip of the skewer, to make it fit and to permanently
keep the wood split.
De hark zelf is niet zo moeilijk om te maken in mini, ik heb
een latje van 2 x 5 mm gebruikt en de ‘afdeklat’ is 1 x 5 mm. Voor de tanden
heb ik een latje van 1 x 1 mm gebruikt dat ik aan een kant heb doorklieft met
een scherp hobby mesje, om de houten tanden van de hark te maken.
Om de houten tanden op hun plaats te houden heb ik 1 mm
gaatjes geboord en daarin de tanden vastgelijmd.
The mini rake itself is not that difficult to make, I used a
2 x 5 mm basswood slath and the basswood 'covering slath' is 1 x 5 mm. For the
teeth I used a 1 x 1 mm basswood slath that I split on one side with a sharp
hobby knife, for creating the wooden teeth of the rake.
To keep the wooden teeth in place I drilled 1 mm holes and
glued the teeth in them.
Hierna wordt het 2 mm dikke latje met tanden afgedekt met het
1 x 5 mm deklatje, zo zie je de lelijke boorgaatjes niet meer. De houten tanden
zijn ongelijk, want dat waren vroeger uit hout gesneden tanden en die waren
door veelvuldig gebruik ook altijd ietwat krom geworden, het is en blijft een
gebruiksvoorwerp, toch?!
After this, the 2 mm thick slath, containing the wooden
teeth, is covered with the 1 x 5 mm covering slath, so that you no longer see
the ugly drilled holes. The wooden teeth are unequal, because those used to be
carved out of wood and they had always become somewhat crooked due to frequent
use, it is and remains an utensil, right?!
Nu worden er gleufjes in de zijkant gesneden, daarin komen
de uiteinden van de gesplitste steel.
Ter versteviging van de plaats tot waar het hout van de
steel is gespleten komt een stuk touw (in mini naaigaren) dat strak om de
kwetsbare plaats wordt gebonden en vastgeknoopt.
Now (oblique) slots are cut in the side, in which the ends
of the splitted handle will be placed.
To reinforce the place till where the wood of the handle has
been split, a piece of rope (in mini it's sewing thread) is placed that is tied
tightly around the vulnerable place and knotted.
Met water verdund pastelkrijt is gebruikt om de hooihark te “verweren”.
Nu is de hooihark klaar voor gebruik, nog net op tijd want
het hooi moet nodig van het land 😉.
Water-diluted pastels have been used to “weather” the hay
rake.
Now the hay rake is ready for use, just in time because the
hay has to be removed from the land as soon as possible 😉.
Hier zijn wat impressie foto’s van het hooi keren op de mini
boerderij van mijn grootouders.
Hooi is door mij bewerkt, het is gemaakt van kerstornamentjes gekleurd in kruidenthee.
Here are some impression photo shots of hay making on my
grandparents' mini farm.
Hay is edited by me, it's made of Christmas ornaments colored in herb tea.
Wordt een hooihark op de grond gelegd, dan doet men dat
altijd met de punten omlaag. Ligt een hark met de punten omhoog en trapt iemand
erop, dan slaat de steel in zijn gezicht 😲.
If a hay rake is placed on the ground, it is always done
with the pointed teeth down. If a rake is with the tips up and someone steps on
it, the handle hits his face 😲.
Opa heeft het erg warm en wist zich het zweet van het hoofd
(misschien is het een idee dat hij zijn werkjasje uitdoet, opa kennende doet
hij dat niet ter bescherming van zijn huid 😉). Hij ziet oma aankomen met de
koffie, Koos had haar al gezien en ploft neer op het hooi dat al op een hoop
ligt.
Even wat drinken en kort een tukkie doen, daarna hup weer
verder. Ja, hooien was vroeger een zwaar karwei, maar gelukkig heb je
noaberschap, dat betekende dat de buren hielpen elkaar allemaal bij dit soort
zwaar werk, zoals oogsten etc. “Noaberschap” bestaat nog steeds.
Grandpa is very hot and wipes his sweat off his head (maybe
it's an idea that he takes off his work jacket, but knowing Grandpa he doesn't
do that to protect his skin 😉). At the edge of the meadow he sees grandma
arriving with her coffee pot, Koos had already seen her and flops down on the
hay that is already in a heap.
Just short drinking of coffee and a short nap, then hop on
again. Yes, haymaking used to be a heavy chore, but luckily you have
"noaberschap", which means that the neighbors all helped each other
with this kind of heavy work, such as harvesting etc. "Noaberschap"
still exists nowadays.
Terugkomend op het begin van mijn blogbericht, de reden
waarom ik niet veel aan mini’s maken heb gedaan, dat kwam door het nare ongeluk
van mijn kleinzoontje. Zoals hij zelf zei dat hij, samen met een ander jongetje
in de kinderdagopvang, “op jacht was naar pissebedden”, want hij is momenteel
erg geïnteresseerd naar alles wat er in de natuur te vinden is. Voor wie niet
weet wat een pissebed is, zie hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Pissebedden
De jongetjes van bijna 3 jaar oud waren dus in de tuin en
wilden samen weg rennen toen mijn kleinzoon over zijn eigen voeten viel en daardoor
heel ongelukkig boven op zijn arm is gevallen. Hierbij heeft hij zijn bovenarm
gebroken, een gecompliceerd breuk, net boven de ellenboog. Het gevolg was dat
hij naar het ziekenhuis moest en geopereerd moest worden, er zitten nu twee
pinnen in zijn arm en daaromheen zit een flink stuk gips. Hij is nu weer thuis
om alles te laten genezen maar de schrik zit er bij iedereen goed in. Inmiddels
is ons hartendiefje flink verwend door de hele buurt, vrienden en familie, en
is hij overdag weer zijn vrolijke sociale zelf. Maar toch slaapt onze kleine
man nog slecht, het bezoek aan het ziekenhuis was zeer goed begeleid, maar toch
was alles blijkbaar nogal traumatisch voor hem (en zijn ouders). Met
toestemming van zijn ouders mocht ik deze foto plaatsen, ik hoop dat hij gauw
weer geneest en later in de zomer nog met zijn ouders in Nederland op vakantie
kan naar de camping. Daar verheugd hij zich al zo lang op 💝
Going back to the beginning of my blog post, the reason I
haven't done much in making minis was because of my grandson, who had an
accident. As he himself said that, together with another boy in the
childrendaycare, he was “hunting for common rough woodlice”, because he is
currently very interested in everything that can be found in nature. For those
who don't know what a common rough woodlice is, see here: https://en.wikipedia.org/wiki/Porcellio_scaber
The two little boys of almost 3 years old were in the garden
and wanted to run away together when my grandson fell over his own feet and
very unhappily fell on top of his arm. He broke his upper arm, a complicated
fracture, just above the elbow. The result was that he had to visit to the
hospital and have surgery, there are now two surgical steel pins in his arm and
around it is a large piece of plaster. He is now home again to let everything
heal, but everyone was very shocked about this awful accident. Meanwhile, our
sweetheart has been spoiled by the whole neighborhood, friends and family, and
he is his cheerful social self again during the day. But our little man still
sleeps badly, the visit to the hospital was very well supervised, but despite
this everything was apparently quite traumatic for him (and his parents). With
his parents' permission I was allowed to post this photo, I hope he recovers
soon and can go to the camping site with his parents in the Netherlands later
in summer. He's been looking forward to that for so long 💝
Over vakantie gesproken: ik ga nu mijn blog even afsluiten
tijdens de zomertijd. Heel misschien dat ik nog wat post, of blogs lees, maar
ik heb echt even rust nodig.
Blijf allemaal gezond, zorg goed voor anderen én jezelf.
Dank voor jullie fijne reacties, ik wens jullie allemaal een
fijne zomertijd/-vakantie toe!
Speaking of holidays: I am now going to close my blog during
the summer time, as usual. Maybe I'll post some more, or read blogs, but I
really need some good rest.
Stay healthy, take care of others and yourself.
Thank you for your kind comments, I wish you all a nice
summer time/vacation!
Ilona
17 opmerkingen:
I'm so sorry about his accident! That's awful. But at least he's recovering!
Your hay rake is wonderful. The split in the wood... oh the patience you have! I hope you have a lovely summer!
Me imagino el susto pues las ciadas suelen ser muy aparatosas y escandalosas, espero su pronta recuperación pero lleva su tiempo.
El rastrillo así lo recuerdo de cuando yo era pequeña, te ha quedado perfecto . Las fotografías me han enamorado tienen vida propia. Te deseo un buen verano esperando que nos de un respiro el covid, pero me parece que no será así ,así que lo mejor es seguir siendo prudentes. Un abrazo para ti y tu nieto , para los padres mucho ánimo, ya ha pasado lo peor.
Désolée pour ton petit-fils !
J'ai eu une fracture du même genre, 4 broches en forme de parapluie ouvert du coude à l'épaule et 45 séances de rééducation.
Je lui souhaite beaucoup de courage pour la suite.
Ton râteau à foin est très bien fait, je constate que la pause café est la bienvenue, après l'effort le réconfort !
Bonnes vacances Ilona ! Bises.
J'oubliais, très belle mise en scène !
What beautiful scenes you have created, I love them.
I'm so sorry for your grandson, I hope he'll get well soon and get over this traumatic experience and be able to enjoy his summer holiday.
Have a great summer too and a good rest!
Geneviève
Espero que tu nieto olvide el miedo pronto y todo quede como una aventura al final. Los niños recuperan pronto.
La herramienta de mover paja es genial. Me ha hecho recordar por un momento la niñez y las veces que vi como los labradores la usaban en las eras.
Un saludo
Yo aún uso un rastrillo para quitar las malas hierbas. Aunque ya no son tan artesanales y de madera. Bonito trabajo.
Tu nieto a tenido muy mala suerte con la caída pero su huesos recuperan rápidamente.
¡Felices vacaciones!.
Me encanta el heno y la manera en que has fabricado el rastrillo Ilona, las fotos del abuelo tumbado sobre el heno son fantásticas!!
Como lamento el accidente de tu nieto, imagino lo traumático que ha tenido que ser la hospitalización para un niño tan pequeño y para la familia! Lo bueno es que la edad es un factor favorable en las recuperaciones, así que deseo de corazón que se recupere pronto y pueda ir al campamento de verano y que pronto todo sea un recuerdo, mucho ánimo y cariño para él!
Besos.
Your hay rake is amazing. The rural scenes are so realiatic.
I'm sorry for your grandson. Best wishes for a quick recovery.
Happy summer!
Ah wat zonde dat die kleine wildebras zijn arm heeft gebroken! Dat is inderdaad niet mis, maar het komt ongetwijfeld allemaal goed met hem. Beterschap gewend♥️
De hooihark is heel mooi geworden. Een puik werkje! Voor het splijten van rondhout helpt het als je het hout eerst een dagje weekt in water. Dan wordt het wat zachter en splijt het minder snel.
Geniet van je 'zomerverlof'!
Huibrecht
I was feeling very sorry for your poor darling when I heard about his accident - but I know he's a little fighter and will get over this soon. My best wishes for a full and quick recovery to your little star - and my best wishes to his parents and especially their nerves. ;O)
But although the news about your family are so bad this post still gave me a good laugh... yes, no doubt... the rake part is not difficult to make, no, never... that's soooooo easy... at least if one is Ilona K. *LOL* It turned out awesome and I am able to judge this because we had one of that kind for years. So when it comes to the "teeth" I can agree about them being crooked and worn... and sometimes gone forever - that's why we now have one from metal. Which reminds me... fall is not that far away anymore... *gulp*
I'm wishing you a wonderful summer time with plenty of time to spoil your little patient, get your well deserved rest and spend loads of time with your creativity.
Hugs
Birgit
tu trabajo excelente como siempre y estoy segura de que serás tambien una gran enfermera para tu nieto, ojalá se recupere lo antes posible...!
Dear Ilona, I am sorry to hear about your grandson's accident! These things are so hard on parents... and grandparents... and the children seem to "bounce back" pretty quickly while we never quite recover! It is just the way it is as I am sure you know!
As for the haying... you have made a perfect useful worn and not yet broken hay rake! And it is hot and dusty work... which must be done in the sunshine! Grandpa is wise to protect his skin with his coat! :)
I hope you enjoy your summer off from the pressures of mini-making and blogging... and I hope you get a wonderful holiday and feel well rested come autumn! I will look forward to seeing the next amazing things you will show us! Keep well, and send your Grandson extra kisses and good wishes for a quick healing! :):):)
Ilona, I can nearly smell the sunshine on that hay. It makes me drowsy!
I'm so sorry about your grandson's fall, poor little mite. The good thing about little ones is that they heal quickly. Soon, you will have trouble keeping him still so that his arm can rest. It would be good if the cast can come off by the time the family goes camping.
My husband always says there is no such thing as bad weather, only inappropriate clothing. I'm not so sure I agree. I don't enjoy walking in a gale of wind or when the rain comes pelting down. Please enjoy your rest and make the most of every day with good weather, I believe there isn't much of that in Europe this summer.
I enjoyed this post so much! Especially the photos of grandpa and Koos! The hay rake is amazing! I love how you figure out ways to make these things!!!
So sorry to read about your little grandson's accident. I wish the little boy a quick and full recovery.
I love the hay rake. It's almost impossible to imagine how much work and patience goes into making it. The photos of your grandpa and Koos are wonderful and full of humor.
Dear Ilona, Have a lovely and restful summer break.
Hugs, Drora
Ho !!! J’ai vécu la même chose que lui au même âge ! Et je l’ai cassé deux fois encore ensuite . La troisième fois , je suis tombée de cheval , je me suis relevée et je suis allée voir le moniteur en lui disant « je me suis cassée Le Bras encore une fois , il faut appeler les pompiers « ���� j’avais seulement 12 ans et j’étais devenue une experte . J’etais Super fière de mes cicatrices .
J’avais plein de choses à raconter à mes copains et plein de dessins sur mon plâtre .
Je pense que c’est ma famille qui était le plus catastrophée . Enfant , on a la chance de se réparer plus vite et on se rend moins compte de la gravité, heureusement . Je lui souhaite un très très bon rétablissement et du courage pour la réduction .
Een reactie posten