Waarschuwing:
dit is een lang bericht, dus pak een stoel en iets te drinken/eten ;O)!
Warning: this
is a long blog post, so take a seat and something to drink/eat ;O)!
Enige tijd geleden kreeg ik een verzoek van iemand uit Duitsland:
of ik ook lantaarntjes, ofwel lampionnetjes kon maken…?
Jeetje, daar had ik nog
nooit aan gedacht, maar ik beloofde dat ik het eens zou proberen. Na vele
pogingen is het me gelukt en nu kunnen jullie ze ook hier op mijn blog zien. Ik
heb speciaal gewacht totdat het 11 november is, want vandaag is het de feestdag
van St. Maarten, zie voor meer informatie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Maarten_(feest) (je kunt verderop deze pagina een lijstje met landen (met hun bijzonderheden) vinden, waar men deze dag ook viert, en ook is er in de rechterzijde een leuke video te vinden uit 1961)
Some time ago I got a request from someone from
Germany: whether I could also make lanterns, i.e. Chinese lanterns…?
Gosh, I'd
never thought of this, but I promised I'd give it a try. After many attempts I
finally succeeded and now you can also see them here on my blog. I specially
have waited until 11th of November, because today is the name day of St.
Martin, see for more information:
(you can find a list of countries (with their specifics) further on this page, wherever they celebrate this day, and you can see a nice video,
made in 1961, at the right sidebar on the Dutch wikipedia page)
Hierboven dus de foto’s van de lampionnetjes die ik voor
iemand in Duitsland heb gemaakt.
Maar van het een, komt het ander, dus ook nu ;O).
So, here above are the pictures of the Chinese lanterns, I
made for someone in Germany.
But as you know, from one thing often comes another, so also
now ;O).
En deze kleurrijke vrolijkerds, gewoon omdat ik de smaak te pakken had en ik niet meer kon stoppen met ze te maken *LOL* ;O)!!
And these colorful and cheerful ones, just because I had a taste for it and I could not stop making them *LOL* ;O) !!
Zoals je hebt kunnen lezen ging mijn vorige blog bericht
over de voeder- en suikerbieten, die ik van Fimoklei in miniatuur heb gemaakt.
Kleine Ikke ging met 3 kleine suikerbieten naar Koos, maar waarom deed ze dat?
Nou, het leven op mijn mini boerderij speelt zich af in de
jaren ’50, toen mijn grootouders er woonden. In die tijd (en hier en daar soms
nog) waren er niet veel kinderen die een echt lampion hadden, dus werd een
voeder-, of suikerbiet uitgehold en omgetoverd tot lampion.
Kleine Ikke is een jaar of 5, dus mag nog niet met een
scherp mes aan de gang, dat heeft Koos dus voor haar gedaan.
As you may have read in my previous blog post about the
mangelwurzels and sugar beets, which I made from Fimo clay in miniature. Little
Me got three smaller ones from mini grandpa and went to Koos with them, but why
did she do this?
Well, that's because life on my mini farm is taking place in
the 50s, when my grandparents still lived there. In that time (and here and
there still in The Netherlands) not many children had a paper, or factory made
lantern (Chinese), so a mangelwurzel, or a sugar beet, was hollowed out and
changed into a lantern.
Little Me is about 5 years old, so it's not allowed to work
with a sharp knife yet, so Koos did that for her.
Als laatste werd er door Koos nog een stok op maat gesneden,
zodat ze de suikerbiet kon dragen tijdens de lampionoptocht in het dorp. Dus,
warm aangekleed in haar nieuwe jas, gaat ze straks met Koos naar de optocht in
het dorp, en als ze moe wordt, dan mag ze bij Koos op zijn schouders zitten en dan
kan ze nog meer zien van alle kinderen met hun kleine lichtjes ;O).
Finally, Koos cut a stick to size so that she could carry
the sugar beet during the lantern parade in the village. So, dressed warmly in
her new coat, she will go with Koos to the parade in the village, and when she
gets tired, she can sit on Koos his shoulders and she than can see even more of
all the children and their tiny lights in the dark ;O).
Koos heeft 3 suikerbieten uitgehold en een gezicht er in gekerfd,
zodat Kleine Ikke hier uit kan kiezen, of meenemen naar een het dorp en er
eentje geven aan een kind dat geen lampion heeft, zoals dat vroeger vaak nog
wel gebeurde.
Koos hollowed out 3 sugar beets and carved a face in them,
so that Little Me can choose from them, or take them to the village and give
one to a child who does not have a lantern, as often did happen in the past.
Oma heeft een klein kaarsje in de suikerbieten gedaan, zo nu
is alles klaar, laten we naar de optocht gaan!!
(Ik had een klein lichtje (van Nalladris.nl) in de
suikerbiet geïnstalleerd, het paste perfect en gaf een mooi schijnsel, maar helaas
waren de elektriciteitsdraden te stijf, zodat de suikerbiet niet kon blijven
hangen. Ook kreeg ik daardoor de draden niet netjes weggewerkt in de jas van
Kleine Ikke, jammer, het had zo mooi kunnen zijn….)
Into the sugar beets Grandma had put in a small candle, so
now everything was ready, let's go, to the parade!!
(I had installed a small light (from Nalladris.nl) in the
sugar beet, it did fit perfectly and gave a very nice glow, but unfortunately
the electricity wires were way too stiff and out of proportion, so that the
beet could not hang down. I also couldn't get the wires neatly concealed in
Kleine Ikke's coat, what a pity, it could have been so beautiful....)
Zoals je misschien in de video uit 1961 van de
Nederlandstalige Wikipedia (zie boven) hebt kunnen zien, waren kinderen vroeger
heel vindingrijk om een lampion te maken. Persoonlijk heb ik die herinnering
ook nog, dat een schoenendoos werd gebruikt als lampion. Die kon je gratis
halen bij de schoenenwinkel in het dorp en dan beplakken met van alles, onder
andere met rijstpapier (vliegers). Dat was semi transparant en daar kon je mooi het
brandende lichtje door zien. Helaas vlogen er ook wel eens lampionnetjes in
brand, iets wat je niet gauw gebeurt bij een suikerbiet ;O).
As you may have seen in the video (of 1961) from the Dutch
Wikipedia (see above), children used to be very inventive/creative to make
themselves a lantern. Personally I also have that memory, and also that a
shoebox was used as a lantern. You could get one for free at the shoe store in
the village and then cover it with pieces of all sorts of paper, such as rice
paper (kites). This was semi transparent and you could see the burning light
through it. Unfortunately, sometimes the lanterns caught on fire, that's
something you won't easily happen with a sugar beet ;O).
Kleine Ikke kon dan wel geen suikerbiet uithollen, maar ze
kon als vijfjarig meisje wél een schoenendoos beplakken, kijk maar: hier en daar is de doos flink gedeukt (expres gedaan door mij uietraard 😋) door het opplakken van 't papier, maar....het is gelukt!
Little Me might not be able to hollow out sugar beets, but being a five year old little girl she could cover a shoe box with rice paper, see for yourself: here and there the box is quite dented (deliberately done by me 😋) by sticking the paper on, but.....it worked!
Helaas kon ik ook in de schoenendoos geen verlichting aanbrengen, om bovengenoemde reden 😖
Unfortunately I could not put any lighting in the shoebox too, for the above mentioned reason 😖
Nu moet Kleine Ikke nog kiezen welke lampion het wordt: een van de suikerbieten, of haar schoenendoos…??
En omdat de optocht voor veel kinderen vanavond niet kan
plaatsvinden vanwege de pandemie, vond ik het wel leuk om dit gebeuren in
miniatuur te laten zien, hier op mijn blog en voor iedereen die het nodig heeft
een (denkbeeldig) klein lichtje in deze donkere tijden aan te bieden ;O).
Blijf veilig en gezond, zorg goed voor elkaar en jezelf!
Dank voor jullie fijne reacties, allemaal een fijne week toegewenst!
Now Little Me has to choose which lantern it will be: one of the
sugar beets, or her shoebox...??
And because tonight the parade cannot take place for many
children because of the Corona virus pandemic, I thought it was nice to show this event in miniature, here on my blog and to offer an (imaginary) tiny light to everyone who is in need of it in these dark times ;O).
Stay safe and healthy, take care of each other and yourself!
Thanks for your kind comments, have a wonderful week!
Ilona