Rokken in de 17e eeuw / Skirts in the 17th century

Foto is van internet /Photo is from the internet

Na lang zoeken op internet werd ik niet veel wijzer over de dameskleding in de 17e eeuw bij de hogere standen en hierbij wil ik mijn lezers waarschuwen dat ik in deze blogpost misschien niet de juiste (of incomplete) informatie geef, bij voorbaat mijn excuses hiervoor.

Hierboven is een foto van Adriana en de zus van Maria van Nesse, de vrouw die ik probeer gestalte te geven, in miniatuur uiteraard. Aangezien Maria ongetrouwd was, was er (voor zover mij bekend is) geen portret van haar geschilderd. Ik heb dus ook geen voorbeeld bij de hand.

Oké, waar gaat deze blogpost dan over? Eh nou, dit is een gênant onderwerp, althans voor mijn miniatuur dame uit de 17e eeuw. Want zeg nou zelf: 400 jaar later kijkt de hele wereld mee wat er zoal onder haar bovenrok zit.

 

After a long search on the internet I did not get much wiser about women's clothing in the 17th century among the upper classes and I would like to warn my readers that I may not give the correct (or incomplete) information in this blog post, for which I apologize in advance.

Here above is a photo of Adriana and the sister of Maria van Nesse, the woman I am trying to portray, in miniature of course. Since Maria was unmarried, there was (as far as I know) no portait of her painted. So therefore I don't have an example at hand.

Okay, what is this blog post about? Ah well, this is an embarrassing subject, at least for my miniature lady from the 17th century. Because let's face it: 400 years later the whole world is watching what is under her overskirt.

Ik zal het netjes houden en volstaan met het laten zien van één linnen onderrok, want méér onderrokken pasten er niet onder de uiteindelijke bovenrok. Die onderrok was eigenlijk een lang onderhemd (tot op/over de knieën) dat direct op het lichaam/huid werd gedragen. Daarover heen gingen er nog een paar, ook al naar gelang van het seizoen, hoe kouder hoe meer rokken en hoe warmer het buiten was, hoe minder kleding, totdat zelfs alleen een lang onderhemd en een enkele (van dunne stof) rok konden volstaan.
Tja, in 1:12 miniatuur werken is vaak ongewild concessies moeten doen ten opzichte van de werkelijkheid…want uiteindelijk moest ik zelfs (vanwege de 1:12 mini verhoudingen) het bovenstuk van het hemd tot op de borst afknippen/vastlijmen want zoveel lagen stof werd veel te volumineus om haar middel. Dus werd er een onderrok genaaid zonder bovenstuk, als zogenaamd onderhemd.
 
I will keep it decent and limit myself to showing one linen petticoat, because more petticoats did not fit under the final overskirt. That petticoat was actually a long undershirt (to/over the knees) that was worn directly on the body/skin. On top of that went a few more, also depending on the season, the colder the more skirts and the warmer it was outside, the less clothing, until even just a long undershirt and a single (of thin material) overskirt would suffice.
Well, working in 1:12 miniatures often means making unintentional concessions to the 1:1 reality…because in the end I even had to (because of the 1:12 miniature proportions) cut off/glue on the top of the undershirt to the chest because so many layers of fabric became much too voluminous around her waist. So a petticoat was sewn without a top, as a so-called undershirt.

Nadat ze een onderrok had aangemeten gekregen, wilde ik een “heuprol” voor haar maken, want dat was toentertijd de mode bij dames van een hogere status, of van adel. De “heuprol” is, net zoals de naam het al zegt, een lange rol van katoen of linnen die vooraan op het lichaam sluit met koorden. Het houdt de rokken uitstaand en geeft (volgens mij) wat extra ruimte om te kunnen lopen met die karrevracht aan rokken 😉.
Van een dun geweven katoenen stofje heb ik met Yli-zijde middenin een stiksel genaaid, bestaande uit losse rechte steken. Nadat de rol afgewerkt was, is hij losjes opgevuld met katoenen watten, trok ik stevig de draad van dat stiksel in het midden aan en kon ik de rol rimpelen totdat hij om de heupen van de 1:12 miniatuur pop paste.
 
After she had been fitted with a petticoat, I wanted to make a “hip roll” for her, because that was the fashion at the time for ladies of a higher status, or of nobility. The “hip roll” is, just as the name suggests, a long roll of cotton or linen that closes the front of and to the body with cords/straps. It keeps the skirts standing outwards and gives (I think) some extra space to be able to walk with that cartload of skirts 😉.
From a thin losely woven cotton fabric I sewed in the middle with Yli silk a line, consisting of loose straight stitches. After the roll was finished, it was loosely filled with cotton wool, I firmly pulled the thread of that stitching in the middle and I could gather the roll until it fit around the hips of the 1:12 miniature doll.

Hierboven: eerste poging tot een lijfje / Here above: first attempt to make a bodice

Tweede poging van het maken van een lijfje / Second attempt to make a bodice

Onderaan deze heuprol heb ik de eerste (en in miniatuur de laatste) onderrok vastgenaaid, dat maakte het silhouet van de pop slanker en het zat gelijk vast op zijn plaats en kon niet meer verschuiven naar het middel van de pop.
Ik heb mijn eerste poging tot het maken van een lijfje moeten staken want ik kreeg hier de mouwen niet mooi aan vast genaaid. Ook dit lijfje werd van de pop afgeknipt en vervangen tot een lijfje van synthetische voeringstof. De sluitnaden op schouders en de coupenaden zijn gestikt met dun zijden garen, de zomen zijn met lijm ingesmeerd om rafelen (tijdens het oneindig aanpassen en uittrekken) te voorkomen. Alle kleding wordt op de pop passend gemaakt, dus zonder patroon.
 
At to the bottom of this hip roll I sewed the first (and in miniature the last) petticoat, which made the silhouette of the doll slimmer and it was immediately fixed in place and could no longer shift to the waist of the doll.
I had to abandon my first attempt at making a bodice because I could not nicely sew the sleeves to it. This bodice was also cut off the doll and replaced with a bodice of synthetic lining fabric. The closing seams on the shoulders and the dart seams are stitched with thin silk thread, the hems are smeared with glue to prevent fraying (during endless adjustment and removal). All clothing is custom made to the doll, so without a pattern.

Van een ander stukje synthetische voeringstof heb ik een bovenrok geknipt en dat met een flinke dosis Crack-free (textielversteviger) ingespoten. Op de plooimat liggend heb ik de plooien erin gemaakt, rekening houdend met de knielende houding van de pop. Hiervoor moest ik een aantal losser vallende plooien in de stof maken, en wel op die plaatsen waar haar knieën op de stof van de boenrok komen te zitten. Dat was puur giswerk maar later bleek ik wel aardig in de buurt te zitten.
 
I cut an overskirt from another piece of synthetic lining material and sprayed it with a good dose of Crack-free (textile stiffener). Lying on the pleating mat, I made the pleats, taking into account the kneeling position of the doll. To do this, I had to make a number of looser pleats in the fabric, namely at the places where her knees come to rest on the fabric of the overskirt. That was pure guesswork, but later it turned out that I was pretty close.

Nadat ik ook de bovenrok handmatig genaaid had, werden de zomen ingesmeerd met Tacky Glue Clear om rafelen te voorkomen en uiteindelijk werd de rok aan de band geplooid. Het bleek dat er teveel plooien inzaten en dat de bovenrand van de rok niet mooi en veel te volumineus aansloot op het middel van de pop, zoals je hierboven op de foto's kunt zien. Alles werd weer van de pop los getornd en verwijderd. 
Pffff, wat een gevecht, maar wat nu…?
 
After I had also sewn the overskirt by hand, the hems were lubricated with Tacky Glue Clear to prevent fraying and finally the skirt was pleated at the waist. It turned out that there were too many pleats and that the upper edge of the skirt did not fit nicely and much too voluminously on the waist of the doll as you can see at the pictures above. Everything was unpicked from the doll again and removed. 
Phew, what a struggle, but what now…?

Van lang geleden heb ik een account op Facebook, ik gebruik het niet meer, maar daar las ik op de pagina van Catherine Ferouelle dat zij voor haar miniatuur muizen kleding aan het naaien was en bij het aankleden dubbelzijdige plaktape gebruikte. Dat had ik wel ergens liggen en ik moet zeggen: dit spul deed de truc, kijk het is geslaagd! Dankjewel/Merci, Catherine!

Dank voor het lezen van mijn blog, jullie fijne reacties, en tot de volgende keer!

 

I have an account on Facebook from a long time ago, I don't use it anymore, but there I read on Catherine Ferouelle's page that she was sewing clothes for her miniature mice and used double-sided tape when dressing them. I had that lying around somewhere and I have to say: this stuff did the trick, look, it worked! Thank you/Merci, Catherine!

Thank you for reading my blog, your nice comments, and till next time!

 

Ilona

Op maat gemaakte damesschoenen uit de 17e eeuw / Custom made ladies shoes from the 17th century

 

Na mijn eerste pogingen om damesschoenen uit de 17^e eeuw te maken was ik niet helemaal tevreden met hoe ze eruit zagen. Ik heb alsnog twee pogingen gewaagd om het uiterlijk te verbeteren. Allereerst gingen beide hakken en zolen eraf, de prullenbak in, nu moest ik opnieuw beginnen. Op de werktafel lagen nog de restanten van de stoelpoten (zie oranje pijlen), en ja ik zag wederom mogelijkheden maar dan aan de andere kant van deze stoelpoten. Het draagvlak (zie cirkels) was ietwat breder dus met opnieuw licht schuren en vijlen, kreeg ik nieuwe houten hakken voor de damesschoenen, hoera! Ik heb er foto’s van gemaakt, zodat de fases zichtbaar zijn, mocht iemand van mijn lezers dit ook willen uitproberen…

 

After my first attempts to make 17th century ladies shoes I wasn't completely satisfied with how they looked like. I still made two attempts to improve the appearance. First of all both heels and soles came off, in the trash bin, now I had to start over. On the work table were still the remains of the chair legs (see orange arrows), and yes I saw possibilities again but then on the other side of these chair legs. The support surface (see circles) was somewhat wider, so with some more light sanding and filing I got new wooden heels for the ladies shoes, hurray! I took pictures of the carving/filing so that the stages are visible, in case any of my readers would like to try this too…

Vervolgens zijn er nieuwe (dun papier) zolen op de voeten geplakt, sorry, hiervan geen foto’s want hierbij kwam ik handen tekort. Overigens gebruik ik Tacky Glue (speciaal voor leder en suede) voor het aan elkaar plakken van visleer. En bovendien plakt het visleer anders ook niet goed op een porseleinen voet/been.

 

Then new (thin paper) soles were glued on the feet, sorry, no pictures of this because I was short of hands. By the way, I use Tacky Glue (especially for leather and suede) to glue fish leather together. And besides, the fish leather otherwise doesn't stick well to a porcelain foot/leg.

Op de zolen van dun, zwart papier werden de nieuwe hakken vastgelijmd. Dit was best een lastig karweitje want de porseleinen voeten staat in een elegante pose. Dat houdt in dat er bij een voet een buitenwaartse draai in zit, naar rechts, en bij de andere voet zit er een draai naar binnen en naar links. PLUS de tenen zijn ook nog eens gespreid voor het lopen op hoge hakken, dus de 17e eeuwse hak moest hoger worden (dan eigenlijk de bedoeling is) en er moest meer ruimte gemaakt worden voor de gespreide tenen. Het geheel oogt niet erg elegant maar voor damesschoenen uit die tijd kan het er wel mee door, toch?

 

The new heels were glued onto the soles of thin, black paper. This was quite a peticilous job because the porcelain feet are in an elegant pose. This means that one foot has an outward swirl to the right, and the other foot has an inward swirl. PLUS the toes are also spread for walking on high heels, so the 17th century heel had to be higher (than actually was intended) and more space had to be made for the spread toes. The whole thing doesn't look very elegant, but for women's shoes from that period it's okay, isn't it?

Kijk, hier moest ik de zool smaller houden (voor de verhouding schoen-voet) dan de gespreide tenen, dus die steken over de zijkant uit. Tja, als je in die tijd goed ingelopen schoenen had, dan zou dat best wel eens zo kunnen zijn geweest, denk ik. De onderkant vertoont ook loopsporen, dus het zijn niet de nieuwste schoenen van deze dame. In de 17 e eeuw schijnen de wegen vol vuiligheid gelegen te hebben, dus gebruikten de dames en heren van stand een soort overschoenen, trippen genaamd, om de goede mooie leren schoenen niet te bevuilen c.q. beschadigen.

Meer informatie over houten "patijnen of trippen", zie hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Patijn_(schoeisel)

Bedankt voor het lezen van mijn blog, jullie fijne reacties, tot de volgende blogpost!

 

Look, here I had to keep the sole narrower (for the shoe-foot ratio) than the spread toes, so they stick out over the side. Well, if you had well-worn shoes in those days, then that could well have been the case, I think. The bottom also shows traces of walking, so these are not the newest shoes of this lady. In the 17th century, the roads were apparently full of dirt, so the ladies and gentlemen of standing used a kind of overshoes, called trippen, to avoid dirtying or damaging their good beautiful leather shoes.

More information about wooden "pattens", or (Dutch) "trippen", see here:

https://en.wikipedia.org/wiki/Patten_(shoe)

Thank you for reading my blog, your nice comments, until next blog post!

Ilona

Wat heeft de Slag om Grolle (1627) te maken met damesschoenen en stoelpoten? / What does the Battle of Grolle (1627) has to do with ladies shoes and chair legs?

Zoals ik in januari al in een blog schreef, wilde ik een rijke dame uit de 17e eeuw in het miniatuur (1:12) gaan maken. Maar ik kon mijn plan niet direct waarmaken, want voordat er werkzaamheden in mijn huis gingen plaatsvinden, moest er eerst ernstig opgeruimd worden in o.a. mijn garage. Na weken was ik zover dat de werkzaamheden plaats konden vinden en ik na een volle week rust langzaamaan mijn miniwerk weer probeerde op te nemen.

Maanden daarvoor was ik al begonnen met wat stoffen te zoeken om de rijke kleding te kunnen naaien, iets waar ik deze al jaren voor verzameld had. Rijke stoffen, of stoffen die deze uitstraling hadden in 1:12 schaal, waren best moeilijk te vinden. Vooral nu stoffenwinkels steeds schaarser worden, ook hier in mijn regio van Nederland.

Maar nog een andere vertraging zorgde ervoor dat ik er al gauw achter kwam dat er ook dit keer in 1:12 schaal averechts gedacht en gewerkt moest worden, ofwel: eerst moesten de 17^e eeuwse schoenen gemaakt worden.

Ik heb op internet uitgebreid gezocht maar ik kon geen foto’s van deze schoenen vinden. Wel vond ik heel veel geschilderde portretten van rijke dames, maar hun schoenen zijn dan verborgen onder hun rijke gewaden/jurken. Bovendien zijn er uit die tijd amper tot geen textiele stoffen (of kleding) bewaard gebleven, ook leren schoenen uit die tijd zijn zeldzaam.

Uiteindelijk vond ik een foto van “Spaanse” schoenen (mode ten tijde van de 80-jarige Oorlog tussen de Nederlanden en Spanje die duurde van 1568-1648), die echter “nieuw”, ofwel nagemaakt bleken te zijn. Ook al omdat ze aan de (tegenwoordig duidelijk grotere maat) voeten van vrouwelijke re-enactors moeten kunnen passen.

Meer informatie over wat re-enactors zijn en hun betekenis, zie hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Re-enactment#:~:text=Re%2Denactment%20is%20strikt%20gesproken,door%20deelnemers%20in%20historisch%20kostuum

Waarom schrijf ik hier dan over dit alles? Nou, ik woon namelijk in de buurt van een oud stadje, genaamd Grolle, dat gedurende de Tachtigjarige Oorlog (zie Wikpedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_om_Grolle ) hevig weerstand bood aan hun belegeraars/tegenstanders. Daarom wordt om de twee jaar deze Slag om Grolle uit 1627 nagespeeld door vele (binnenlandse en buitenlandse) re-enactors, die samen met de bevolking hun stadje omtoveren naar een 17^e eeuws dorp en de Slag om Grolle levensecht naspelen. Hiervoor komen vele re-enactors uit de gehele wereld naar Grolle, vorig jaar in oktober (2024) was dit een grandioos spektakel. Om wat bewegende beelden hiervan te kunnen zien, hier is de link:

https://www.slagomgrolle.nl/en/ Rechtsboven op de website zie je een vlaggetje, klik erop en kies je taal.

 

As I wrote in a blog in January, I wanted to make a rich lady from the 17th century in miniature (1:12). But I couldn't make my plan come true right away, because before any work could be done in my house, I first had to do some serious tidying up in my garage, among other things. After weeks I was ready to start the planned works and after a full week of rest I slowly tried to pick up my mini work again.

Months earlier I had already started looking for some fabrics to sew the rich clothes, which I had been collecting for years. Rich fabrics, or faux fabrics that had this look in 1:12 scale, were already always quite difficult to find. Especially now that fabric shops are becoming increasingly scarce, also here in my region of the Netherlands.

But also  another delay made me realize soon that this time too I had to think and work in the opposite way in 1:12 scale, or better said: first the 17th century shoes had to be made.

I searched extensively on the internet but could not find any pictures of these shoes. What I did find were a lot of painted portraits of rich ladies, but their shoes were hidden under their rich robes/dresses. Moreover, hardly any textiles (or clothing) from that period have been preserved, leather shoes from that period are also rare to find.

Eventually I found a picture of "Spanish" shoes (fashion of shoes at the time of the 80-year war between the Netherlands and Spain that lasted from 1568-1648), which however turned out to be "new", or so to say faux/imitation. Also because they have to fit the (nowadays clearly larger size) feet of female re-enactors.

More information about who re-enactors are and their meaning, see here: https://en.wikipedia.org/wiki/Historical_reenactment

Why am I writing than about this all? Well, I live near an old town, named Grolle, that fiercely resisted its oppressors/opponents during the Eighty Years' War (see info: https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Grolle#:~:text=The%20Battle%20of%20Grolle%20(Dutch,Groenlo%20itself%20every%20two%20years ). That is why every two years this Battle of Grolle from 1627 is re-enacted by many (domestic and foreign) re-enactors, who together with the population transform their town into a 17th century village and re-enact the Battle of Grolle in a lifelike manner. Many re-enactors from all over the world come to Grolle for this, last year in October (2024) this was a grand spectacle. To see some moving images of this, here is the link:

https://www.slagomgrolle.nl/en/ At the top right of the website you will see a flag, click on it and choose your language.

Nadat ik op internet foto’s vond van een hedendaags Nederlands bedrijf dat dit soort “Spaanse” schoenen maakt voor re-enactors (vanwege copyright kan ik die foto niet delen hier op mijn blog), ben ik begonnen om schoenen te maken voor mijn rijke dame uit de eerste helft van de 17^e eeuw.
Voor dit doel had ik bij Helena Reijnen op de beurs in september 2024 al een porseleinen popje gekocht, haar website is: www.dollsinminiature.com Het popje moest in knielende houding kunnen zitten, dus heeft ze voeten in gestrekte en elegante positie. Naderhand bleek dat ietwat nadelig, maar dat leg ik later uit.
Om schoenen te maken voor zo’n klein popje heb ik gekozen om ze direct op haar voeten te maken dus direct vast te lijmen. Hiervoor heb ik flinterdun vissenleer gebruikt, gekocht bij Tineke Krijnen, haar website: www.miniatuurboekbinden.nl Met dit dunne leer heb ik geprobeerd het model schoenen van de foto na te bootsen.
 
After finding pictures on the internet of a contemporary Dutch company that makes these kinds of “Spanish” shoes for re-enactors (because of copyright I can’t share that picture here on my blog), I started making shoes for my rich lady from the first half of the 17th century.
For this purpose I had already bought a porcelain doll from Helena Reijnen at the fair in September 2024, her website is: www.dollsinminiature.com The doll had to be able to sit in a kneeling position, so she has feet in a stretched and elegant position. Afterwards that turned out to be a bit of a disadvantage, but I’ll explain that later.
To make shoes for such a small doll I chose to make them directly on her feet, so glue them on immediately. For this I used wafer-thin fish leather, bought from Tineke Krijnen, her website: www.miniatuurboekbinden.nl Using this thin leather I tried to imitate the model of shoes from the photo.

Het nadeel van een porseleinen poppenvoet is dat het niet meegeeft. Het popje had “hoge hakken”-voeten, dus de tenen stonden wat gespreid en dat ziet er niet zo natuurlijk uit. Ook voor de hakken van de schoenen had dat gevolgen (zie foto voeten popje): de hak moest flink hoger worden wat eigenlijk in de 17e eeuw nooit zo hoog was. Haar rokken zouden de schoenen verbergen maar de zolen en dus de hakken zijn zichtbaar.
Kortom het was uitproberen en maar zien hoe het zou gaan worden, maar één ding was voor mij het belangrijkste: het popje moest in geknielde houding kunnen worden neergezet.
 
The disadvantage of a porcelain doll foot is that it does not give along. The doll had “high heel” feet, so the toes were somewhat spread and that does not look very natural. This also had consequences for the heels of the shoes (see picture feet of doll): the heel had to be much higher, which was never the case in the 17th century. Her skirts would hide the shoes but the soles and therefore the heels are visible.
In short, it was a matter of trying and seeing how it would turn out, but one thing was most important to me: the doll had to be able to be placed in a kneeling position.

Terwijl ik op internet aan het zoeken was naar foto’s van deze “Spaanse” schoenen kreeg ik een idee: voor de hakken wilde ik proberen om tiny turnings te gebruiken, daar lagen nog wat restjes van liggen in een la.
Helaas bleken deze niet bruikbaar, maar ik kwam wel iets anders tegen: stoelpoten! Huh, wat wil je daarmee doen? Nou, ik zag mogelijkheden om hiervan hakken voor schoenen uit de 17^e eeuw te maken. Gewoon door middel van bijsnijden, lichtjes vijlen en heel voorzichtig schuren want het hout bleek flinterdun en bijzonder broos hout te zijn. 
Kijk zelf maar naar de vele, maar hopelijk verduidelijkende foto’s:

While I was searching the internet for pictures of these “Spanish” shoes I got an idea: for the heels I wanted to try using the so called "tiny turnings", some leftovers of which were lying in a drawer. Unfortunately these turned out to be unusable, but I did find something else: chair legs! Huh, what do you want to do with them? Well, I saw possibilities to make heels for 17th century shoes from them. Simply by cutting, filing lightly and sanding very carefully because the wood turned out to be wafer-thin and very brittle wood. Just look at the many, but hopefully clarifying  pictures:

De schoenen worden met een zijden zwarte strik gesloten.
The shoes are closed with a silk black bow. 

De hakken voordat ze zwart geverfd werden

The heels before they were painted black

Hmmmmm, de schoenen an sich zijn wel oké, maar over die grove hakken ben ik helemaal niet tevreden. Ze zijn veel te hoog, dus ga ik nog maar eens een nieuwe poging voor hakken wagen. Wordt vervolgd.
Bedankt voor het lezen van mijn blog en jullie fijne reacties, tot de volgende keer!
 
Hmmmmm, the shoes themselves are okay, but I'm not happy at all with these coarse heels. They are way too high in length, so I'm going to try it all again. To be continued.
Thanks for reading my blog and your kind comments, until next time!

Note to Michelle Goggins: yesterday and this morning I’ve tried to leave you a comment on your blog for several times, but it didn’t work…sorry, but I have no idea I did something wrong, and I already did subscribed….
 
Ilona

Ontspullen en minimaliseren….na 35 jaar / Decluttering and minimalising….after 35 years

Herkennen jullie dat: heel erg druk zijn met dingen die niets met het maken miniaturen te maken hebben, maar ergens toch ook weer wel..?

Nadat ik weer hersteld was van die nare griep, ben ik afgelopen maand heel erg druk geweest met het eerst uitruimen van mijn garage (waar ook mijn werkplek is voor “rommelig” miniwerk) en het uitzoeken van spullen om ze daarna definitief op te ruimen. De kringloopwinkel was er erg blij mee, de rest ging naar de afvalstraat.

Spullen die ik in 35 jaar heb verzameld (😱) omdat ik zoveel hobby’s heb/had. Maar nadat ik ernstige gezondheidsproblemen kreeg in de Corona-periode, ben ik nu (met pijn in het hart) heel veel spullen aan het opruimen c.q. wegdoen.

In mijn hele volwassen leven heb ik allerlei hobby’s opgebouwd, die uiteindelijk mooi samen zijn gekomen in het maken van miniaturen. Begin jaren ’90 probeerde ik, als beginnend miniatuurliefhebber, veel miniaturen zelf te maken. Het gevolg was dat er heel veel spullen in mijn garage lagen, veel houten latjes in allerlei maten en soorten, allerlei soorten oude verf voor ons huis (maar ook voor miniatuurwerk), allerlei overbodig gereedschap, allerlei spullen van mijn kinderen, die overigens allang het huis uit zijn.

Dus omdat ik er niet jonger op word en mijn energiepeil nog altijd niet erg hoog is, zullen jullie wel begrijpen: het duurde eventjes om dat allemaal zorgvuldig uit te zoeken en weg te doen, of netjes terug op te ruimen (en dan in VEEL mindere mate) 😊.

 

Do you recognize this: being very, very busy with things that have nothing to do with making miniatures, but somehow also do..?

After I recovered from that nasty flu, I was last month very busy first clearing out my garage (where also is my workplace for "messy" miniature work) and sorting out things to finally tidy them up. The thrift store was very happy with it all, the rest went to the so called 'waste street' (for getting rid of garbage/other stuff).

Things that I have collected in 35 years (😱) because I have/had so many hobbies. But after I got serious health issues during the Corona-period, I am now (with a heavy heart) tidying up, or getting rid of a lot of things.

Throughout my adult life I have built up all sorts of hobbies, which ultimately came together nicely in making miniatures. In the early 90s, as a starting miniature enthusiast, I tried to make a lot of miniatures myself. The result was that there were now a lot of stuff in my garage, a lot of wooden slats in all shapes and sizes, all kinds of old paint for our house (but also for miniature work), all kinds of unnecessary tools, all kinds of stuff from my children, who have left home since long.

So because I am not getting any younger and my energy level is still not very high, you will understand: it took a while to carefully sort all that out and get rid of it, or tidy it up again (and then to a MUCH lesser extent) 😊.

Deze 1:12 miniatuur Raku potten zijn gemaakt van Fimo klei, de miniatuur lepels om water te scheppen en te filteren zijn uit echt bamboe gesneden, allen gemaakt door mijzelf in 2012.

These 1:12 miniature Raku pots are made of Fimo clay, the miniature spoons for scooping and filtering water are carved from real bamboo, all made by myself in 2012.

Het leuke van mijn opruimwoede is dat er op deze manier weer ruimte komt om nieuwe miniaturen te maken EN zelfs iets terug te vinden waaraan ik in 2010 ben begonnen. Ik was dit project helemaal vergeten en vond allerlei uitgezaagde stukken MDF materiaal. Die stukken probeerde ik in elkaar te passen en doordat ik wat van die onderdelen herkende, wist ik ineens weer wat het was: een Japans theehuis.

Na deze vondst heb ik op mijn externe harde schijf gekeken en gezocht naar foto’s van dat theehuis. Na lang zoeken (15 jaar aan digitale foto’s van miniaturen!) vond ik wat foto’s terug, en wat miniaturen die ik voor dit theehuis al had gemaakt. Ik kan op die manier dan toch nog wat in miniatuur aan jullie laten zien 😇.

 

The nice thing about my cleaning frenzy is that this way I have room to make new miniatures AND even re-finding something I started in 2010. I was completely forgotten all about this project and found all kinds of sawn-out pieces of MDF material. I tried to fit those pieces together and because I then recognized some of these parts, I suddenly remembered what it was: a Japanese teahouse.

After this discovery, I looked on my external hard drive and searched for photos of that teahouse. After a long search (15 years of  digital photos of miniatures!) I found some photos again, and some miniatures that I had already made for this teahouse. This way I can still show you something in miniature 😇.

De komende week neem ik nog rust om bij te komen van deze zeer uitgebreide lenteschoonmaak, ik hoop op jullie begrip hiervoor.

Bedankt voor het lezen van mijn blog, jullie fijne reacties en ik wens jullie een heel fijne zonnige zondag en  week!

 

The coming week I will take some rest to recover from this very extensive spring cleaning, I hope for your understanding.

Thanks for reading my blog, your nice comments and I wish you all a very nice sunny Sunday and week ahead!

 

Ilona

Betalingen en terugbetalingen / Payments and repayments

In het verleden waren dit soort geldzaken al aan de orde van de dag, ook nu nog in het heden. Na de 14^e eeuw was dit vaak een taak van een rentmeester op een landgoed, of in de stad.

Van oudsher werd er in natura (ofwel het oversteken aan gelijkwaardige goederen) betaald, maar na de uitvinding van het geld om mee te betalen, was er ook behoefte aan een opslag van dit geld en deze schuldbekentenissen nodig. De geldtafel was het resultaat, vaak was het die rentmeester die het geld beheerde en een geldtafel tot zijn beschikking had. Meer informatie over het beroep van rentmeester, zie deze link: https://nl.wikipedia.org/wiki/Rentmeester_(beroep)

 

In the past, these kinds of money bussiness were already commonplace, and right now. After the 14th century, this bussiness was often a task of a steward on an estate, or in the city. Traditionally, payment was made in the same goods (or by changing with equivalent goods), but after the invention of money to pay with, there was also a need for a storage of this money and these promissory notes. The money table was the result of this bussiness, often it was the steward who managed the money and he had a money table at his disposal. More information about the profession of steward, see this link: https://en.wikipedia.org/wiki/Steward_(office)

Deze 17^e-eeuwse geldtafel is een kit gekocht bij Arjen Spinhoven miniaturen, link: https://arjenspinhoven.nl/nl Het is niet moeilijk in elkaar te zetten. Alleen heb ik het slot en de sleutel aangepast, die waren “te nieuw” naar mijn zin voor zo’n oud meubelstuk. De lade heb ik tijdens het schilderen (in nep -hout-look, ook bekend als "houten" een oude schildertechniek) bewerkt en een paar beschadigingen gegeven aan de onderkant. De onderkant zal vast af en toe ergens overheen geschuurd hebben 😉.
 
This payment table of the 17th century is a kit bought at Arjen Spinhoven miniatures, link: https://arjenspinhoven.nl/nl  It is not difficult to assemble. I only have modified the lock and key, they were "too new" to my liking for such an old piece of furniture. I edited the drawer while painting (in a fake wood look, also known as an old "fake wood" painting technique) and gave it some damage at the bottom. I gave the drawer some damage at the bottom while painting/sanding it. The bottom will probably have slided over something every now and then 😉.

Het toenmalige geldverkeer gebeurde in klinkklare munt en schuldbekentenissen, dus munten en geldpapieren, de zogenaamde promessen. Die lagen opgeslagen in de geldlade en werden na gelang het type uitbetaling (of betaling) uit de lade genomen en via het verschuifbare tafelblad naar de klant toe geschoven. De papieren werden aangepast of meegegeven aan de rechtmatige eigenaar, als de betaling is voldaan.
 
The monetary transactions at that time took place in clear currency and promissory notes, i.e. coins and money papers, the so-called promissory notes. These were stored in the money drawer and were taken out of the drawer depending on the type of payment (or payment) and slid to the customer via the sliding table top. The papers were adjusted, or given to the rightful owner, when the payment was made.

Na flink wat research op internet heb ik wat 17^e-eeuwse waardepapieren kunnen maken en daarna research gedaan naar welke munten er toentertijd waren. Dat was een interessant onderzoek op internet, uiteindelijk bleken het o.a. Carolus gouden guldens en zilveren daalders en ook vreemde/buitenlandse valuta te zijn. De munten werden geknipt met een gaatjestang uit goud- en zilverkleurig dun metaal (denk aan een huishoud aluminimum bakje).
 
After alot of research on the internet I was able to make some 17th debt certifications and then did research on which coins were there at that time. That was an interesting research on the internet, eventually it turned out to be golden Carolus guilders and silver Dutch daalders and also foreign valuta. The coins were cut with a hole punch from gold and silver colored thin metal (think of a household aluminum bowl).

Ik heb jullie al verteld dat ik van plan ben een 17^e-eeuwse dame te maken in miniatuur, maar daar ben ik niks mee opgeschoten, want ik heb de griep gekregen en dit beestje was nogal hardnekkig.
Maar omdat ik naald en draad al uit de kast had gehaald, heb ik wel wat geldzakken kunnen naaien van dunne witte katoen die daarna een poosje in de thee hebben gelegen. Zo kregen deze “linnen” geldzakken hun gebruikte uiterlijk.
 
I have already told you that I am planning to create a 17th century lady in miniature, but I haven't made any progress with that, because I have caught the flu and this flu bug was quite stubborn.
But because I had already taken needle and thread out of the closet, I was able to sew some money bags from thin white cotton that were then left in tea for a while. That is how these "linen" money bags got their used look.

Sorry, voor de wazige foto's, de witte kaars wilde niet gefocust worden door de lens van mijn fototoestel...
Sorry, for the blurry photos, the white candle wouldn't focus through my camera lens...

Op de geldtafel staat ook een bronzen blaker met kaars, die zullen beslist nodig zijn geweest in die verleden tijden. Ze zijn beiden vorige zomer al gekocht bij Sun Lemmens, www.nalladris.com De blaker kreeg eerste een grondlaag met goudverf en is daarna met bronzen verf afgewerkt. De bijgeleverde kaars is met opzet door mij op de juiste hoogte afgebroken, met lijm voorzien van lopers kaarsvet en kreeg daarna een dun stukje zwart zijdegaren als lont.
Bedankt voor het lezen en jullie fijne reacties, tot de volgende keer!
 
On the payment table is also a bronze candlestick with candle, which must have been necessary in those bygone times. Last summer they were both bought at Sun Lemmens, www.nalladris.com The candlestick was first given a base coat of gold paint and then finished with bronze paint. The supplied candle was deliberately broken off by me at the right height, provided with runners of candle wax with glue and then given a thin piece of black silk yarn as a wick.
Thanks for reading and your kind comments, until next time!
 
Ilona