Van de jaren ’50 terug in de jaren ‘50 / Of the 50s, back in the 50s

Een paar maanden geleden kreeg ik een zeer genereus aanbod van Birgit, en wie van ons kent haar niet…? Blog:  https://biwubaer.blogspot.com/ hier is Birgit te vinden ;O)!
Birgit had recentelijk een set miniatuur meubeltjes uit de jaren ’50 gekregen van haar Amerikaanse blog vriendin Jennifer (zij blogt niet langer, vandaar geen blog vermelding) en ze vertelde Birgit dat ze vrij zou zijn om hiermee te gaan doen wat ze maar wilde. Birgit heeft hier een poos over nagedacht, maar ze kon er zelf geen bestemming voor vinden.
Na lang nadenken besloot Birgit dat ze de set aan mij wilde geven, omdat ik met een miniatuur boerderij uit de jaren ’50 bezig ben. Op die manier zouden de meubeltjes, gemaakt in de jaren ’50, in een miniatuur scène terecht komen van de jaren ’50, precies waarvoor het bedoeld was, volgens Birgit.
Nadat de meubels en wat andere miniaturen waren aangekomen bij mij thuis, zag ik direct dat het prachtige kwaliteitsmeubeltjes waren, prima geschikt voor mijn mini boerderij. 
Birgit, ik heb je al bedankt, maar doe dat nogmaals: de meubeltjes hebben een prima huis gevonden……en ze zijn weer terug waar ze horen: in de jaren ’50 ;O)!
 
A few months ago I got a very generous offer of my dear blog friend Birgit, and who of us doesn’t know her…? Here is her blog: https://biwubaer.blogspot.com/ where you can find Birgit ;O)!
Birgit recently got a set of original furniture of the 50s from her American blog friend Jennifer (she doesn’t blog anymore, so no blog entry) and she told Birgit that she was free to do with it whatever she wanted. Birgit gave it a good thought, but she also couldn’t find a good destination for this furniture.
After long thinking Birgit decided that she would gifted the set of furniture to me, because I’m making a miniature farm of the 50s. That way this old furniture, originally made in the 50s, would go into a miniature scene of the 50s, exactly there where they should be, according to Birgit.
After the furniture and some other miniatures arrived at my house, I immediately saw beautiful pieces of furniture of an outstanding good quality, very suitable for going into my miniature farm. 
Birgit, I’ve thanked you already, but I do it once again here: these pieces of lovely furniture have found a very good home……and they’re back again where they belong: in the 50s ;O)!

En Birgit zou Birgit niet zijn als ze niet wat extra’s in het pakket had gestopt, kijk maar. Er zat een fijn geweven kleedje bij, waarop een heel klein mooi roosje op was geborduurd, dat zou uitstekend geschikt zijn voor in oma’s kledingkast, en daar ben ik het helemaal mee eens!
Een boerderij heeft altijd ergens buiten op het erf een soort van afvalhoop, dus daar zouden deze baksteentjes ook op kunnen liggen, aldus Birgit (ze denkt ook overal aan XX)!
Het mooiste dat je ziet op de foto is de scheerset voor opa, bestaande uit scheerzeep, mok, scheermesje en inzeepborstel. Ik zei al Birgit denkt overàl aan, want…zelf had ik daar nog niet eens aan gedacht ;D!
 
And Birgit wouldn’t be Birgit, if she didn’t add some extras in the parcel, see here. There was a fine woven tiny cloth, whereon was embroidered a very tiny beautiful rose. According to Birgit: it would be a beautiful addition for in grandma’s clothes cabinet, and that’s something I fully agree with her!
A farm yard always has a sort of waste heap, so these battered bricks could also lie on that, according to Birgit (she is really thinking of everything XX)!
The greatest thing you see on the picture is the shaving set for grandpa, excisting of shaving soap, mug, shave blade and shave brush. I already said it before: Birgit thinks of everything, because I completely forgot to think of buying this for  my mini grandpa ;D!

Ik heb deze foto tot het laatst bewaard, en wel om de volgende reden: het kleedje met het haantje erop geborduurd. Kijk wat Birgit erbij schreef, ik citeer: “mijn eerste gedachte was: foei, wat is dít lelijk!”, maar na twee keer kijken vond ze dat het haantje eigenlijk nog niet zo lelijk was. Misschien kon ik het gebruiken om er een inzetstuk voor een kussen van te maken..? En dàt was precies wat ik óók dacht toen ik het kleedje zag toen ik het uitpakte.
 
I’ve saved this picture as the final one, and well because of the following reason: the cloth with the embroidered cock on it. See what Birgit wrote, I quote: “my 1st thought was: phew, my, this is ugly….!”, but after a 2nd look she thought that the embroidered cock didn’t look bad at all. Maybe I could use it for a cushion insert..? And that was exactly what I thought too after unwrapping it.

Ik besloot dus om het telpatroon van de haan over te nemen en het opnieuw te borduren maar dan, door maar op één linnendraad te borduren, dus voor de helft kleiner.
Maar terwijl ik ermee bezig was, besloot ik toch om het een tafelkleed te laten, want dat moest ik ook nog maken voor de boerderij. Omdat er een haantje op geborduurd was, was het uitermate geschikt, toch? Dus ben ik gaan borduren met soortgelijke vintage kleuren, die ik gelukkig nog in mijn doos vol borduurzijdegaren had. Dus het werd (net als in de jaren '50) recyclen en er werd dus niets nieuw gekocht ;O).
 
So, I decided to reuse again the counting pattern of the cock and to embroider it self again but than, crossing just one linen thread, that way it would finally the half of it.
But while I was working on it, I decided to still leave it to be as a tablecloth, because I still had to make one for the farm too. Since it had a rooster embroidered on it, it was perfect, right? So I started embroidering with similar vintage colors, which luckily I still had in my box with silk embroidery yarns. So it was (just as in the 50s here in The Netherlands) a sort of recycling and nothing new was bought ;O).

Uiteindelijk had ik twéé geborduurde haantjes op het kleedje staan en werd het tijd om de borduursteken van de grotere haan te verwijderen. Na het uithalen van de oude steken zaten er hele dunne restjes borduurgaren in de achtergebleven gaatjes, maar met een oude tandenborstel met hele zachte haren heb ik er voorzichtig de rest uitgeborsteld. Een fris zacht handwasje gevolgd door een zachte, hete ontmoeting met mijn strijkijzer, en voilà, zo ziet het er nu uit!
 
In the end I had two embroidered roosters on the table cloth and it was time to remove the embroidery stitches of the bigger cock. After removing the old stitches, there were (of course) left very fine parts of embroidery thread in the remaining holes, but with an old toothbrush with very soft bristles, I carefully brushed the rest out. A fresh, gentle hand wash, followed by a gentle hot meeting with my iron, and voilà, this is how it looks now!

De haan is met zijn 17 mm hoog en 15 mm breed toch nog ietsjes te groot voor een tafellaken, vind ik. Maar toch laat ik het zo even met rust, misschien word het een omslagdoek voor mijn mini oma, om te gebruiken op een kille voor-, of najaar avond..?
 
With its size of 17 mm high and 15 mm wide, I think the cock is still a bit too big for a tablecloth in 1:12. But still I'll just leave it alone, maybe it will be a shawl for my mini grandma, to use on a chilly spring, or autumn evening..?

Nadat het opgeperst was met een warm strijkijzer, heb ik de 2 cm lange franjes afgeknipt tot een lengte van 5 mm, dus iets meer in proportie. De franjes heb ik daarna met een pincet uitgerafeld, zodat ze fijner zijn geworden. Maar ik kreeg een grandioos idee bij het zien van de afgeknipte franjes…….maar dat is iets voor een ander blog bericht ;O)!
Blijf gezond, zorg goed voor elkaar!
Dank voor jullie fijne reacties, een hele fijne nieuwe week toegewenst!
 
After pressing the cloth with a hot iron, I've cut off the 2 cm long fringes to a length of 5 mm, so now it's a little more in proportion. With my tweezer I then frayed the fringes so that they became finer. But I got a great idea by seeing the cut fringes …… .but that's something for another blog post; O)!
Stay healthy, take good care for yourself and of each other!
Thank you for your kind comments, wishing you all a lovely new week!

Ilona

Zo blij en trots om jullie dit te kunnen laten zien! / So happy and proud for showing you this!

Vorige week vond ik een paar foto’s in mijn inbox van de mail, die waren mij toegestuurd door Henny Staring-Egberts. Het waren foto’s van haar projecten waarvoor wij samen hebben gewerkt. De eerste opdracht die ik kreeg, was een boeket bloemen maken, dat in een 17^e eeuwse Delfts Witte vaas op sokkel (beiden gemaakt door Henny) kwam te staan.
Haar website: http://www.ceramicminiatures.eu/NLhome.html
Henny had mij gevraagd om bloemen te maken, die hier ook al in Nederland in de 17e eeuw groeiden. Zoals jullie weten vind ik het leuk als er wat onderzoek/studie bij een opdracht komt kijken, dus heb ik hiervoor gedurende anderhalf jaar mijn uiterste best gedaan ;).  
Uiteindelijk zijn al mijn bloemen in een prachtige Delft witte vaas (met sokkel) komen te staan, gemaakt door Henny en het geheel zag er prachtig uit!! Vorig jaar stond Henny hiermee op een miniaturenshow in de VS en tijdens deze show stuurde ze mij deze foto en vertelde ze mij dat het gehele ensemble binnen een half uur verkocht was………woooow!!
 
Last week I found some pictures in my inbox of the e-mail, they were sent by Henny Staring-Egberts. These were pictures of her projects wherefor we collaborated together. The first commission I got, was to make a bouquet of flowers,  what would go in a 17th century Delft White vase, which was placed on a pedestal (both made by Henny).
Haar website: http://ceramicminiatures.eu/UShome.html
Henny asked me to make flowers, which also grew here in the Netherlands back in the 17th century. And as you probably will know, I like it when there is some research / study involved in a commission, so during one and a half year I did my utterly best in making these flowers ;).
Finally all of my flowers came into the gorgeous Delft white vase (on pedestal), made by Henny and the entire ensemble looked gorgeous!!  Last year Henny was exhiting on a miniatures show in the US and during the show she send me this picture and told me that the whole ensemble was sold within half an hour……woooow!!

Vorig jaar vroeg Henny mij ook nog of ik wat 17^e eeuwse kersen en/of pruimpjes voor haar kon maken, ze wilde namelijk een popje maken naar een schilderij, geschilderd door Cornelis de Vos in de 17^e eeuw (zie foto). Ik wilde het wel eens proberen, maar moest hiervoor eerst uitzoeken welke kersen of pruimensoorten er in de 17^e eeuw hier in Nederland waren. Dat was een leuk en interessant karweitje, wat geresulteerd heeft in deze kersen en pruimen, zie hierboven. 
Beiden zijn hier al op mijn blog te zien geweest, hier zijn ze nogmaals te zien.
 
Last year Henny also asked me if I could make her some 17th century cherries and / or plums, because she wanted to make a doll after a painting painted by Cornelis de Vos in the 17th century (see photo). I wanted to give it a try, but first I had to find out which cherries and/or plum varieties were growing here in the Netherlands in the 17th century. That was a fun and interesting job, which resulted in these cherries and plums, see above. 
Both have shown up already here on my blog, here you can see them again.

Henny heeft mij toestemming gegeven om dit werk van haar (en van deze meewerkende miniaturisten) te publiceren op mijn blog. Ze heeft gevraagd of ik haar eigen bijgaande tekst voor dit popje wilde toevoegen, dus ik citeer:
"Het popje is gemaakt naar een schilderij van Cornelis de Vos (anoniem portret) uit 1622.
Het betreft een meisje van ca. drie jaar oud.
Ik heb haar geboetseerd, van porselein gemaakt en daarna beschilderd met glazuur en gebrand. De kleding is door mij met de hand geborduurd (Blackwork), een enorm werk dat  ongeveer 200 uur in beslag nam.
‘Blackwork’ is een borduurtechniek die met zwart garen op witte stof in platsteken wordt uitgevoerd. Het kan zowel op aftelbaar linnen (met Holbein steek, waarbij het patroon op de voor en de achterkant van de stof gelijk is), als op niet aftelbaar linnen (free style Blackwork) worden geborduurd.
‘Blackwork’ werd vooral gebruikt op kleding tijdens de Renaissance, met name in de Tudor periode. Bekend is bijvoorbeeld dat Catherine van Aragon (de eerste vrouw van Hendrik VIII) nog steeds de hemden van Hendrik borduurde, terwijl hij al een verhouding had met Anna Boleyn.
De hoogte van het popje is 9,5 cm.
De oplage van het popje is vier stuks.
Het is het derde popje in de serie H.R. Originals (Henny Staring-Egberts)..
Het hondje werd gemaakt door Irmgard Gritzan (Duitsland)   http://miniarche.blogspot.com
 Het mandje werd gemaakt door Will Werson (Nederland) https://www.etsy.com/nl/shop/willwersonminiaturen  
Het fruit (pruimen en kersen) werd gemaakt door Ilona Kraassenberg (Nederland) https://minimumloon.blogspot.com "
 
Henny has given me permission to publish her work (and of these cooperating miniaturists) on my blog. She asked me to add her own accompanying text for this doll, so I quote (and I hope the translation is done well?):
"The doll is made after a painting by Cornelis de Vos (anonymous portrait) from 1622.
It concerns a girl of about three years old.
I sculpted her, made of porcelain and then painted with glaze and burned. The clothing is hand embroidered by me (Blackwork), a huge job that took about 200 hours.
"Blackwork" is an embroidery technique that is done in flat stitch with black thread on white fabric. It can be embroidered on countable linen (with Holbein stitch, where the pattern on the front and the back of the fabric is the same), or on non-countable linen (free style Blackwork).
Blackwork was mainly used on clothing during the Renaissance, especially in the Tudor period. It is known, for example, that Catherine of Aragon (the first wife of Henry VIII) still embroidered the shirts of Henry, while he was already having an affair with Anna Boleyn.
The height of the doll is 9.5 cm.
The edition of the doll is four pieces.
It is the third doll in the series H.R. Originals (Henny Staring-Egberts).
The doggy was created by Irmgard Gritzan (Germany) http://miniarche.blogspot.com
The basket was made by Will Werson (The Netherlands) https://www.etsy.com/nl/shop/willwersonminiaturen
The fruit (plums and cherries) was made by Ilona Kraassenberg (The Netherlands) https://minimumloon.blogspot.com "

En dit fruit in de mand is mijn aandeel van de samenwerking, in detail.
Ik ben er nog van aan het nagenieten….
Blijf gezond en zorg goed voor anderen en jezelf.
Dank voor jullie fijne reacties, een hele mooie week toegewenst!
 
And this fruits in the basket is my share of the collaboration, in detail.
I am now still enjoying it….
Stay safe and take care for others and yourself.
Thank you for your kind comments, have a lovely week!
 
Ilona

Verlenging van het pad / Extension of the path

Afgelopen week heb ik niet zo heel veel in mini kunnen doen, dus dit keer een saai blog bericht, sorry ;).
Nadat de melkstoep klaar was, ben ik verder gegaan met het puinpad dat aan de noordzijde van de boerderij ligt en dan met name het stuk dat richting de voorgevel loopt. Het is op dezelfde wijze gemaakt als het melkstoepje, maar dan met uitzondering van de stukken steen en vloertegels.
 
Last week I was not able to do much in mini, so this time a boring blog post, sorry ;).
After the pavement near to the kitchendoor was ready, I continued with the rubble path that lies at the north side of the farm and than mainly the part that goes to the frontside of the farm. It’s created the same way as the pavement, but than without the brick parts and the floor tiles.

Dit gedeelte ligt op het noorden dus dat betekent dat er weinig zonlicht kwam. Zoals je kunt zien groeide er daar nogal wat mos tegen, vooral net tegen de gevel aan.
Het mos wat ik hiervoor gebruikte, heeft een mooie natuurlijke kleur en is gekocht bij ArtofMini, website:  https://www.artofmini.com/
 
This part of the rubble path is on the northside of the farm, so there was less sunlight. As you can see, quite a bit of moss grew there, especially close to the facade.
The moss I used for this path has a very natural color and is bought of ArtofMini, website: https://www.artofmini.com/

Het was daar op de grond vlakbij/tegen de noordgevel ook altijd wat vochtiger, iets wat ik in miniatuur heb vertaald door de donkere medium van zandkleur te gebruiken (zie het bericht over de ligusterhagen). 

It was always a bit more humid too there on the ground nearby/against to the north facade, something I 'translated' into miniature by using the darker medium of sand color (see the message about privet hedges). 

Op hete zomerdagen zaten mijn grootouders (of Koos) op een keukenstoel, daar buiten in de schaduw,  na het werk van hun avond rust te genieten…

On hot summer evenings my grandparents (or Koos) were sitting there on a kitchen chair, outdoors in the shade, enjoying after work their evening rest…

Om het puin en zand enigszins te fixeren heb ik er een matte vernislaag (voor acrylverf) op gespoten. En omdat ik het erf in gedeelten na bouw in miniatuur, kun je hier dus een naad zien. Helaas droogde het puin niet overal gelijkmatig op na het vernissen…dus ook iets kleurverschil.
Blijf gezond, zorg goed voor iedereen en jezelf.
Bedankt voor jullie fijne reacties, een fijne week toegewenst!
 
I sprayed the path with a matte varnish (for acrylic paint), in order to fixate the rubble and sand somewhat. And because I’m building the miniature farmyard in parts, you can see the seams to other parts. Unfortunately the rubble didn't evenly dry everywhere after spraying the varnish…so unfortunately a bit of difference in color too.
Stay healthy, take care for everyone and yourself.
Thank you for your kind comments, wishing you a lovely week!

Ilona

In puin liggen / Being in ruins

Klinkt heftig, hè? Maar laat ik je gerust stellen, het heeft gelukkig niets met mij te maken ;). Alhoewel…
In dit blog bericht wil ik jullie laten zien wat er “in puin ligt”. En daarvoor moest ik eerst puin in miniatuur maken, niet moeilijk zul je zeggen: neem gewoon wat potscherven en BAM, met een hamer er op slaan en je hebt puin. Dàt dacht ik nou ook, niet dus…

 Sounds vehement, huh? But let me reassure you, luckily it has nothing to do with me in person ;). Although…
In this blog post I’ll show you what is “been in ruins”. And therefor I had to make rubble in miniature, you'll say that’s not so difficult: take a few of pot sherds and BAM, smashing on it with a hammer and there you have your debris. THAT’s what I was thinking too, so not…

Voor dit doel had ik op de beurs in Arnhem een zakje miniatuur potscherven gekocht bij Fennicole Miniaturen. Nicolien had me verteld dat ik er met een hamer op kon slaan en dat het dan vanzelf puin zou worden. Ik ben voor dit karweitje (met mooi weer) buiten gaan staan, want ik vermoedde al dat het een stoffig karweitje zou worden. Hmm, dat viel nogal tegen, want na een paar voorzichtig klappen met mijn hamer gebeurde er niet veel met de scherven. Ja, het bleven scherven….en mijn glurende buren moeten absoluut gedacht hebben (voor de zoveelste keer) dat ik gek geworden was, hihihihi, je zou hun gezichten eens moeten zien….. ;O)!

At the DHN-show in Arnhem I’ve bought for this purpose a tiny plastic bag filled with miniature pot sherds of Fennicole Miniatures. Nicolien told me then that I had to smash it with a hammer and that this way it would reduced into rubble. Because of the dry weather I went outdoors for this job, because I suspected it would become a dusty job. Hmm, it did not, because after a few careful blows with my hammer there didn’t happen much with my tiny sherds. Yes, they did stay sherds....and my peeking neigbours must absolutely have thought (for the umpteenth time) that I was gone mad, hihihi, you should see their faces... ;O)!

(eigen foto van een echt puin pad / my own picture of a RL debris path)

(in close up)

Oké, waar was ik gebleven? Oh ja, miniatuur puin maken. Maar waarom deed ik dat? Nou, dat heeft alles te maken met het puinpad dat gewoonlijk rondom een Achterhoekse boerderij in de jaren ’50 lag, met uitzondering van de rijkere, grotere boerderijen.
Deze puinpaden zijn zelfs tegenwoordig nog volop te vinden, ook nog hier in mijn omgeving. Zie de bovenstaande foto, genomen op een paar meter van mijn huis af.
Deze specifieke zandpaden worden sinds jaar en dag opgehoogd met puin en het fijne ervan is dat je eigenlijk nooit vieze voeten krijgt, ook niet bij regen, of sneeuw. Dit soort ‘bestrating’ lag dus ook rondom de boerderij van mijn grootouders in de jaren ’50.

Okay, where was I? Oh yes, making debris in miniature. But why was I doing this? Well, it all has to do with the path of debris that in the 50s was usually surrounding a farm in this region, named the Achterhoek”, except for the richer, larger farms.
These paths of debris can still be found today, also still here in my region. See the photo above, it's taken just a few feet from my house.
These particular sand paths have been raised with debris for years and years and the good thing is that you never actually get dirty feet, even not in rain, or snow. So this kind of 'pavement' also lay around the farm of my grandparents in the 1950s.

Om dit soort puin te maken dacht ik dus door eventjes een hamer op wat scherven te laten vallen, maar dat pakte anders uit. Ik merkte dat ik een steviger ondergrond nodig had om op te slaan, want de scherven gingen niet echt kapot. Dus moest er iets robuuster materiaal gebruikt worden en dat vond ik in de vorm van mijn stalen tuin spade. De eerste scherven vlogen me vervolgens om de oren, dus moest er een zekere beschutting komen. Een kartonnen doos? Nee, alle scherven verdwenen in de naden en waren niet terug te vinden, miniatuur puin is klein! Totdat ik een plastic emmer vond, de schop erin en ‘met beleid’ korte goed gemikte klappen geven met de stalen hamer op de scherven.
Dat ‘met beleid’ moet gezien worden als niet zo maar lukraak meppen, want dan werden de scherfjes ofwel poeder, of gewoon poeder ;). Het ging erom om met de juiste kracht de hamer neer te laten komen.
Oké, deze oude moeder heeft lekker gespeeld in de tuin met emmer en schop, NIET dus: ik heb er dagenlang spierpijn van gehad! Omdat ik de emmer plat had neergelegd, kwam het stalen blad van de spade iets omhoog, waardoor ik de zware houten steel in een bepaalde hoek van graden omhoog moest houden terwijl ik gedoseerd (en moest kijken wáár ik) sloeg. Zie je het voor je? Ik heb geen foto’s van deze veldslag gemaakt, want ik had mijn handen vol, máár…. ’t Is gelukt ;O)!!

To make this kind of debris in mini, I thought I would just drop a hammer on some sherds, but no, that turned out differently. I noticed that I needed a firmer surface to beat on, because the sherds didn't really break. So something more robust material had to be used and I found that in the form of the steel blade of my garden spade. The first sherds then flew around my ears, and I lost them immediately, so there had to be some protection. A carton box? No, all sherds disappeared in the seams and could not be found back, miniature debris is so small! Until I found a plastic bucket, I put the blade of my garden spade in it and I gave "wisely" some short well-aimed blows with the steel hammer on the sherds.
That policy should be seen as not just hitting haphazardly with my hammer, because then the shards became either powder, or just powder;). It was all about bringing the hammer down with the right force.
Okay, this old Mommy has played nicely in the garden with bucket and spade, but NOT so: I had pain of my muscles for days! Because after I put the bucket down flat, the steel blade of the spade rose slightly, so I had to hold up the heavy wooden handle in a certain angle of degrees while I was dosing (and had to watch where) to hit. Can you picture it? I haven't taken any pictures of this field battle, because I had my hands full during this field battle, but….it worked ;O)!!

Nou alles eindelijk ‘in puin lag’, kwam het er op aan om het pad samen te stellen, zoals dat bij de keukendeur van de boerderij eruit zag. Het stoepje direct bij de keukendeur bestond volgens deze foto uit een aantal gebroken stoeptegels en wat losse brokken steen. Dat was nodig omdat op dit stoepje elke dag twee maal het melkgerei met water werd geboend en uitgeborsteld. Als je daar dan alleen zand en puin hebt liggen, dan spoelt het zand weg door het spoelen, dus werd er een soort van stoepje voor gemaakt bestaande uit allerlei brokken steen en stukken tegels. 
Ik ben begonnen met een stuk MDF voor de ondergrond, wat is donkergrijs geschilderd met krijtverf. Hierop heb ik de melkstoep met een hobby mes afgetekend, zodat ik op de juiste plaats voor de keukendeur een stoepje kon aanleggen.

Now finally everything was "in ruins", it was time to compose the path, the way as it looked like in front of the kitchen door of the farm. According to this photo, the pavement directly at the kitchen door consisted of a number of broken pavement tiles and some loose chunks of stone. This was necessary because the milk utensils were scrubbed and brushed twice every day on this pavement. If you only have sand and debris there, the sand will wash away by all that rinsing, so a kind of pavement was made for this part of the path, consisting of all kinds of chunks of stone and pieces of broken tiles.
I started with a piece of MDF for the base, which is painted dark gray with chalk paint. With a hobby knife I lined out this particular part of pavement on this, so that I could create this pavement in the right place in front of the kitchen door.

Voor dit melkstoepje heb ik een restant van grijze tegels gebruikt, die ook in de boerderij keuken liggen, ooit gekocht bij Romney Miniatures. Aangevuld met bakstenen (gekocht bij Ashtown Miniatures), die ik heel (of in stukken geknipt met een tang) naast de tegels heb gebruikt. Daarnaast heb ik uit het zakje met scherven van Fennicole Miniaturen, nog wat grotere stukken bewaard, die ik nu hier voor het stoepje heb gebruikt.

For this pavement I used a leftover of gray tiles, which are also in the farmhouse kitchenfloor, once bought from Romney Miniatures. Complemented with some loose bricks (purchased from Ashtown Miniatures), which I used for whole (or cut into pieces with pliers) next to the floor tiles. In addition, I saved some larger pieces from the bag of sherds of Fennicole Miniatures, which I've now also used for the pavement.

Je ziet dat de bakstenen veel dikker zijn dan de tegels, dus daarom heb ik het MDF ingekerfd met een hobby mes, totdat ze op gelijke hoogte lagen met de tegels. Daarna heb ik het gedeelte geverfd met reebruine krijtverf, zodat er tussen de stenen en tegels geen MDF meer te zien zou zijn.

 

You can see that the bricks are much thicker than the floor tiles, so I notched the MDF base with a hobby knife, until they were of the same level with the tiles. Then I painted the part with fawn brown chalk paint, so that no MDF could be seen between the stones and floor tiles.

Ik heb de stenen en tegels in de gewenste vorm gelegd zoals ik het stoepje eruit wilde laten zien, waarna ik met witte houtlijm alles op zijn plaats heb gelijmd.

 

I put the bricks and tiles in the wanted shape, as I wanted the pavement looked like, after which I've glued them in place with white wood glue.

Om de stoeptegels en stenen tot een redelijk vlak oppervlak te maken, heb ik een medium, pumice fine genaamd, van het Nederlandse merk Talens gebruikt. Dit wordt officieel gebruikt om ondergronden/dragers te maken waarop met pastelkrijt gewerkt kan worden, maar het werkt ook prima voor dit soort miniatuur karweitjes. Opmerking: WEL opletten dat je hele kleine beetjes gebruikt en die tussen de voegen smeert, dus alleen dáár waar je het wilt hebben. De reden waarom ik waarschuw is dat dit medium erg snel op iets hecht, waardoor je een soort van ruwe ondergrond krijgt. Dat is iets dat best geschikt is voor deze mini boerderij, maar zéker niet voor in een prachtig grachtenhuis, of landhuis in miniatuur ;).
 
For creating the pavement of floor tiles and bricks to a fairly flat surface, I used a medium, called pumice fine, from the Dutch brand Talens. This is officially used to make surfaces/underground on which you can work with pastel chalk, but it also works great for this kind of miniature chores. Note: DO take care to use very small amounts and smear it very neatly inbetween the tiles, but only just there where you want it. The reason for this warning is that this medium will get attached very quickly to something, which gives you a kind of rough surface. That's quite suitable for this mini farm, but certainly not for in a beautiful canal house, or estate in miniature ;).

Poes is gemaakt door Patricia Cabrera, de emmer met melk is door mij gemaakt van Fimoklei en de kokosmat ook door mij ;).

Kitten is made by Patricia Cabrera, the pail of mail by me, out of Fimo clay and the coir matting also by me ;).

Zo ziet dus het melkstoepje bij de keukendeur van de boerderij eruit, het was veel werk maar ik ben er heel blij mee hoe het geworden is. En omdat er maar één foto van die kant van de echte boerderij is, die foto met de poes bij de melkemmer, heb ik deze omgezet in een mini scène.
Dank voor jullie fijne reacties, een hele fijne week toegewenst!

P.S. Ik worstel nog steeds met het gebruik van de nieuwe versie van Blogger. Nu ik geen foto’s meer kan uploaden, zal ik het wel moeten gebruiken, maar ik loop ook tegen andere zaken aan, zoals het niet kunnen volgen van veel van mijn favoriete blogs, die volgens Blogger ‘niet veilig’ zijn. Nu laat ik op deze blogs reacties achter door deze blogs op te zoeken in mijn reacties, waardoor ik het gewenste blog kan aanklikken, lezen en een reactie achter kan laten. Dit is natuurlijk tijdrovend én erg onhandig. Nu heb ik een verzoek aan jullie: willen jullie misschien in jullie instellingen de link van jullie blog controleren, of er https in the link, in plaats van het oude http staat? Dat hebben ze een tijdje geleden al aangekondigd en toen heb ik het ook veranderd. Ik vermoed dat waarschijnlijk daardoor veel blogs als NIET veilig staan aangemerkt….? Zo niet, kan iemand mij alsjeblieft laten weten als je dan de oplossing voor dit probleem hebt? 
Bij voorbaat dank!

This is how the pavement at the kitchen door of the farm look like, it was a lot of work, but I am very happy with how it turned out. And because there is only one photo of that side of the real farm, the photo with the cat at the milk pail, I've converted it into a mini scene.
Thank you for your great comments, have a great week!

P.S. I'm still struggling in using the new version of Blogger. Now that I can no longer upload my photos, I have to use the new version, but I also run into other issues, such as not being able to follow many of my favorite blogs, which Blogger have marked as they are "not safe." I can't click on the link in my readers list to go and visit your blogs anymore. Therfor I now I leave comments on these blogs, by looking up these blogs in my comments, so I can click on the desired blog, read them and leave a comment. This is of course very time consuming and very inconvenient. Now I have a request for you: do you want to check the link of your blog in your settings of your blog, if there is https (so with an s) in the link, instead of the old http? A while ago they've already announced  this issue and then I changed my own settings too. I suspect that this is probably why many blogs are marked as being NOT safe….? If not, please, can anyone let me know if you have the solution for this issue? 
Thank you in advance!

Ilona