Nadat ik op internet foto’s vond van een hedendaags Nederlands bedrijf
dat dit soort “Spaanse” schoenen maakt voor re-enactors (vanwege copyright kan ik
die foto niet delen hier op mijn blog), ben ik begonnen om schoenen te maken
voor mijn rijke dame uit de eerste helft van de 17e eeuw.
Voor dit doel had ik bij Helena Reijnen op de beurs in
september 2024 al een porseleinen popje gekocht, haar website is: www.dollsinminiature.com Het popje
moest in knielende houding kunnen zitten, dus heeft ze voeten in gestrekte en
elegante positie. Naderhand bleek dat ietwat nadelig, maar dat leg ik later
uit.
Om schoenen te maken voor zo’n klein popje heb ik gekozen om
ze direct op haar voeten te maken dus direct vast te lijmen. Hiervoor heb ik flinterdun
vissenleer gebruikt, gekocht bij Tineke Krijnen, haar website: www.miniatuurboekbinden.nl Met dit
dunne leer heb ik geprobeerd het model schoenen van de foto na te bootsen.
After finding pictures on the internet of a contemporary Dutch company
that makes these kinds of “Spanish” shoes for re-enactors (because of copyright
I can’t share that picture here on my blog), I started making shoes for my rich
lady from the first half of the 17th century.
For this purpose I had already bought a porcelain doll from Helena
Reijnen at the fair in September 2024, her website is: www.dollsinminiature.com The doll
had to be able to sit in a kneeling position, so she has feet in a stretched
and elegant position. Afterwards that turned out to be a bit of a disadvantage,
but I’ll explain that later.
To make shoes for such a small doll I chose to make them
directly on her feet, so glue them on immediately. For this I used wafer-thin
fish leather, bought from Tineke Krijnen, her website: www.miniatuurboekbinden.nl Using
this thin leather I tried to imitate the model of shoes from the photo.
Het nadeel van een porseleinen poppenvoet is dat het niet
meegeeft. Het popje had “hoge hakken”-voeten, dus de tenen stonden wat gespreid
en dat ziet er niet zo natuurlijk uit. Ook voor de hakken van de schoenen had
dat gevolgen (zie foto voeten popje): de hak moest flink hoger worden wat
eigenlijk in de 17e eeuw nooit zo hoog was. Haar rokken zouden de schoenen verbergen
maar de zolen en dus de hakken zijn zichtbaar.
Kortom het was uitproberen en maar zien hoe het zou gaan
worden, maar één ding was voor mij het belangrijkste: het popje moest in
geknielde houding kunnen worden neergezet.
The disadvantage of a porcelain doll foot is that it does
not give along. The doll had “high heel” feet, so the toes were somewhat spread
and that does not look very natural. This also had consequences for the heels
of the shoes (see picture feet of doll): the heel had to be much higher, which
was never the case in the 17th century. Her skirts would hide the shoes but the soles
and therefore the heels are visible.
In short, it was a matter of trying and seeing how it would
turn out, but one thing was most important to me: the doll had to be able to be
placed in a kneeling position.
Terwijl ik op internet aan het zoeken was naar foto’s van
deze “Spaanse” schoenen kreeg ik een idee: voor de hakken wilde ik proberen om
tiny turnings te gebruiken, daar lagen nog wat restjes van liggen in een la.
Helaas bleken deze niet bruikbaar, maar ik kwam wel iets
anders tegen: stoelpoten! Huh, wat wil je daarmee doen? Nou, ik zag
mogelijkheden om hiervan hakken voor schoenen uit de 17e eeuw te
maken. Gewoon door middel van bijsnijden, lichtjes vijlen en heel voorzichtig
schuren want het hout bleek flinterdun en bijzonder broos hout te zijn.
Kijk zelf maar naar de vele, maar hopelijk verduidelijkende foto’s:
While I was searching the internet for pictures of these “Spanish” shoes I got an idea: for the heels I wanted to try using the so called "tiny turnings", some leftovers of which were lying in a drawer. Unfortunately these turned out to be unusable, but I did find something else: chair legs! Huh, what do you want to do with them? Well, I saw possibilities to make heels for 17th century shoes from them. Simply by cutting, filing lightly and sanding very carefully because the wood turned out to be wafer-thin and very brittle wood. Just look at the many, but hopefully clarifying pictures:
De schoenen worden met een zijden zwarte strik gesloten.
The shoes are closed with a silk black bow.
Hmmmmm, de schoenen an sich zijn wel oké, maar over die grove
hakken ben ik helemaal niet tevreden. Ze zijn veel te hoog, dus ga ik nog maar eens een nieuwe poging
voor hakken wagen. Wordt vervolgd.
Bedankt voor het lezen van mijn blog en jullie fijne
reacties, tot de volgende keer!
Hmmmmm, the shoes themselves are okay, but I'm not happy at all with these coarse heels. They are way too high in length, so I'm going to try it all again. To be
continued.
Thanks for reading my blog and your kind comments, until
next time!
Note to Michelle
Goggins: yesterday and this morning I’ve tried to leave you
a comment on your blog for several times, but it didn’t work…sorry, but I have no idea I did something wrong, and I already did subscribed….
Ilona