Fijne Feestdagen / Merry Christmas & Happy New Year

Hallo Iedereen!
Ik wil even iets van mij laten horen, en voor iedereen die mij gemaild heeft, er is geen reden tot zorg: het gaat goed met mij. Maar het leven kan af en toe zeer veeleisend (dat geldt momenteel voor iedereen), maar door een intensieve periode nèt na de zomer ben ik mijn inspiratie volledig kwijtgeraakt. Nu gun ik mijzelf net zo lang de broodnodige rust totdat ik weer geïnspireerd wordt om nieuwe miniaturen te kunnen maken.
Ondanks alles wens ik iedereen: 

Fijne Feestdagen toewensen en de allerbeste wensen voor 2022!

Hello everyone!
I just want to let you know, and for those of you who has emailed me, don't worry: I'm fine.
But life can be very demanding at times (that applies to everyone at the moment), but due to an intensive period just after the summer I lost all of my inspiration. Now I give myself the much needed rest until I am inspired again to make new miniatures.
Despite everything, I wish everyone: 

Merry Christmas and best wishes for 2022!

Ilona

Hooien en zomertijd / Hay making and summer time

Het is alweer de laatste dag van Juni, wat gaat de tijd snel!!

Afgelopen week heb ik niet zo veel kunnen doen, hier kom ik later even op terug. Maar eerst wil ik jullie mijn laatste miniatuur laten zien, een houten hooihark. Die is onmisbaar op een boerderij tijdens het hooien, wat vroeger gebeurde in de maand juli, dè hooimaand. Vroeger gebeurde het hooien nog met mankracht, niet door machines zoals nu. Het was even uitzoeken hoe de verhoudingen van zo'n houten hooihark waren maar uiteindelijk is hij in elkaar gezet.

Voor diegenen onder jullie, die niet weten hoe zo’n houten hooihark eruit ziet, hier is hij:

 

It's already the last day of June, how time flies!!

Last week I haven't been able to do much but more about that later on. But first I want to show you my last miniature, a wooden hay rake. It is indispensable on a farm during haymaking, which used to happen in the month of July, the so called hay month (in The Netherlands). In the past, haymaking was still done with manpower, not by machines as it is now. It took a while to figure out what the proportions of such a wooden hay rake were, but in the end it was put together.

For those of you, who don't know what such a wooden hay rake looks like, here it is:

Hieronder zie je hoe ik het gemaakt heb:

Here below you can see how I made it:

Ik ben echter eerst begonnen met de steel, die was het moeilijkst. Hiervoor heb ik een barbecue spies gebruikt, eentje van zacht hout, géén bamboe. Het is ongeveer 3 mm in diameter, en het was nog een hele toer om het ondergedeelte te doorklieven om het onderste, gesplitste deel van de steel te maken. Ik ben begonnen met een ondiepe snede op de kopse kant, waarna ik verder ben gegaan (anders breekt het dunne hout) met het dunne zaagblad van mijn ProEdge handzaag. Haaltje voor haaltje totdat ik ongeveer 30 mm diep in het ronde houtensteeltje was aangekomen.

Geduldwerkje, hoor, dàt kan ik je wel vertellen en peentjes zweten dat het niet breekt halverwege….of in ’t laatste stukje 😱.

 

However, I started with the wooden handle first, which was the hardest. For this I used a barbecue skewer, one made of soft wood, not bamboo. It's about 3mm in diameter, and it took quite a while to split the bottom section to make the lower, split part of the stem. I started with a shallow cut on the crosscut side of the wood, then continued (otherwise the thin wood will certainly break) with the thin blade of my ProEdge handsaw. Softly pulling, pulling to one direction, until I reached about 30 mm deep into the round wooden handle.

Patience, you know, I can tell you that and sweating blood, hoping it doesn't break halfway….or in the last part 😱.

Toen dit gelukt was, na één mislukte poging, heb ik de afgesneden punt van de spies bijgepunt en daarna gebruikt om het hout gesplitst te houden.
 
When this was successful, after one failed attempt, I cut a sharp point at the (cut off) tip of the skewer, to make it fit and to permanently keep the wood split.

De hark zelf is niet zo moeilijk om te maken in mini, ik heb een latje van 2 x 5 mm gebruikt en de ‘afdeklat’ is 1 x 5 mm. Voor de tanden heb ik een latje van 1 x 1 mm gebruikt dat ik aan een kant heb doorklieft met een scherp hobby mesje, om de houten tanden van de hark te maken.
Om de houten tanden op hun plaats te houden heb ik 1 mm gaatjes geboord en daarin de tanden vastgelijmd.
 
The mini rake itself is not that difficult to make, I used a 2 x 5 mm basswood slath and the basswood 'covering slath' is 1 x 5 mm. For the teeth I used a 1 x 1 mm basswood slath that I split on one side with a sharp hobby knife, for creating the wooden teeth of the rake.
To keep the wooden teeth in place I drilled 1 mm holes and glued the teeth in them.

Hierna wordt het 2 mm dikke latje met tanden afgedekt met het 1 x 5 mm deklatje, zo zie je de lelijke boorgaatjes niet meer. De houten tanden zijn ongelijk, want dat waren vroeger uit hout gesneden tanden en die waren door veelvuldig gebruik ook altijd ietwat krom geworden, het is en blijft een gebruiksvoorwerp, toch?!
 
After this, the 2 mm thick slath, containing the wooden teeth, is covered with the 1 x 5 mm covering slath, so that you no longer see the ugly drilled holes. The wooden teeth are unequal, because those used to be carved out of wood and they had always become somewhat crooked due to frequent use, it is and remains an utensil, right?!

Nu worden er gleufjes in de zijkant gesneden, daarin komen de uiteinden van de gesplitste steel.
Ter versteviging van de plaats tot waar het hout van de steel is gespleten komt een stuk touw (in mini naaigaren) dat strak om de kwetsbare plaats wordt gebonden en vastgeknoopt.
 
Now (oblique) slots are cut in the side, in which the ends of the splitted handle will be placed.
To reinforce the place till where the wood of the handle has been split, a piece of rope (in mini it's sewing thread) is placed that is tied tightly around the vulnerable place and knotted.

Met water verdund pastelkrijt is gebruikt om de hooihark te “verweren”.
Nu is de hooihark klaar voor gebruik, nog net op tijd want het hooi moet nodig van het land 😉.

Water-diluted pastels have been used to “weather” the hay rake.
Now the hay rake is ready for use, just in time because the hay has to be removed from the land as soon as possible 😉.

Hier zijn wat impressie foto’s van het hooi keren op de mini boerderij van mijn grootouders.
Hooi is door mij bewerkt, het is gemaakt van kerstornamentjes gekleurd in kruidenthee.

Here are some impression photo shots of hay making on my grandparents' mini farm.
Hay is edited by me, it's made of Christmas ornaments colored in herb tea.

Wordt een hooihark op de grond gelegd, dan doet men dat altijd met de punten omlaag. Ligt een hark met de punten omhoog en trapt iemand erop, dan slaat de steel in zijn gezicht 😲.
 
If a hay rake is placed on the ground, it is always done with the pointed teeth down. If a rake is with the tips up and someone steps on it, the handle hits his face 😲.

Opa heeft het erg warm en wist zich het zweet van het hoofd (misschien is het een idee dat hij zijn werkjasje uitdoet, opa kennende doet hij dat niet ter bescherming van zijn huid 😉). Hij ziet oma aankomen met de koffie, Koos had haar al gezien en ploft neer op het hooi dat al op een hoop ligt.
Even wat drinken en kort een tukkie doen, daarna hup weer verder. Ja, hooien was vroeger een zwaar karwei, maar gelukkig heb je noaberschap, dat betekende dat de buren hielpen elkaar allemaal bij dit soort zwaar werk, zoals oogsten etc. “Noaberschap” bestaat nog steeds.
 
Grandpa is very hot and wipes his sweat off his head (maybe it's an idea that he takes off his work jacket, but knowing Grandpa he doesn't do that to protect his skin 😉). At the edge of the meadow he sees grandma arriving with her coffee pot, Koos had already seen her and flops down on the hay that is already in a heap.
Just short drinking of coffee and a short nap, then hop on again. Yes, haymaking used to be a heavy chore, but luckily you have "noaberschap", which means that the neighbors all helped each other with this kind of heavy work, such as harvesting etc. "Noaberschap" still exists nowadays.

Terugkomend op het begin van mijn blogbericht, de reden waarom ik niet veel aan mini’s maken heb gedaan, dat kwam door het nare ongeluk van mijn kleinzoontje. Zoals hij zelf zei dat hij, samen met een ander jongetje in de kinderdagopvang, “op jacht was naar pissebedden”, want hij is momenteel erg geïnteresseerd naar alles wat er in de natuur te vinden is. Voor wie niet weet wat een pissebed is, zie hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Pissebedden
De jongetjes van bijna 3 jaar oud waren dus in de tuin en wilden samen weg rennen toen mijn kleinzoon over zijn eigen voeten viel en daardoor heel ongelukkig boven op zijn arm is gevallen. Hierbij heeft hij zijn bovenarm gebroken, een gecompliceerd breuk, net boven de ellenboog. Het gevolg was dat hij naar het ziekenhuis moest en geopereerd moest worden, er zitten nu twee pinnen in zijn arm en daaromheen zit een flink stuk gips. Hij is nu weer thuis om alles te laten genezen maar de schrik zit er bij iedereen goed in. Inmiddels is ons hartendiefje flink verwend door de hele buurt, vrienden en familie, en is hij overdag weer zijn vrolijke sociale zelf. Maar toch slaapt onze kleine man nog slecht, het bezoek aan het ziekenhuis was zeer goed begeleid, maar toch was alles blijkbaar nogal traumatisch voor hem (en zijn ouders). Met toestemming van zijn ouders mocht ik deze foto plaatsen, ik hoop dat hij gauw weer geneest en later in de zomer nog met zijn ouders in Nederland op vakantie kan naar de camping. Daar verheugd hij zich al zo lang op 💝
 
Going back to the beginning of my blog post, the reason I haven't done much in making minis was because of my grandson, who had an accident. As he himself said that, together with another boy in the childrendaycare, he was “hunting for common rough woodlice”, because he is currently very interested in everything that can be found in nature. For those who don't know what a common rough woodlice is, see here: https://en.wikipedia.org/wiki/Porcellio_scaber
The two little boys of almost 3 years old were in the garden and wanted to run away together when my grandson fell over his own feet and very unhappily fell on top of his arm. He broke his upper arm, a complicated fracture, just above the elbow. The result was that he had to visit to the hospital and have surgery, there are now two surgical steel pins in his arm and around it is a large piece of plaster. He is now home again to let everything heal, but everyone was very shocked about this awful accident. Meanwhile, our sweetheart has been spoiled by the whole neighborhood, friends and family, and he is his cheerful social self again during the day. But our little man still sleeps badly, the visit to the hospital was very well supervised, but despite this everything was apparently quite traumatic for him (and his parents). With his parents' permission I was allowed to post this photo, I hope he recovers soon and can go to the camping site with his parents in the Netherlands later in summer. He's been looking forward to that for so long 💝

Over vakantie gesproken: ik ga nu mijn blog even afsluiten tijdens de zomertijd. Heel misschien dat ik nog wat post, of blogs lees, maar ik heb echt even rust nodig.
Blijf allemaal gezond, zorg goed voor anderen én jezelf.
Dank voor jullie fijne reacties, ik wens jullie allemaal een fijne zomertijd/-vakantie toe!
 
Speaking of holidays: I am now going to close my blog during the summer time, as usual. Maybe I'll post some more, or read blogs, but I really need some good rest.
Stay healthy, take care of others and yourself.
Thank you for your kind comments, I wish you all a nice summer time/vacation!
 
Ilona

Op voorraad / In stock

Terwijl ik met het verouderen van de voorraadblikken (zie mijn vorige blogbericht) bezig was, herinnerde ik mij dat ik ooit een “nep” voorraadblik had gekocht op een van de DHN-shows, bij de Fam. Giesen. Het bovenstaande "blik" bestaat uit een blokje massief plastic met een print eromheen gelijmd en ziet er als accessoire prima uit, maar het kan iet open en dàt is nu juist wat ikzelf zo leuk vind 😉.
Nadat ik het plastic voorraadblik terug gevonden had, heb ik er foto’s van gemaakt en deze in een Word document gezet, daarna de maten (35 mm lang, 25 mm breed en 22 mm hoog) aangepast en uitgeprint op beige stevig papier. (i.v.m. copyright mag ik dit niet met jullie delen, maar kan ik dit wel voor mijzelf gebruiken).
Helaas heb ik geen foto’s gemaakt van het maakproces van de papieren vorm, want ik was het aan het uitproberen en dacht niet dat het me zou lukken.
Dat veranderde nadat ik een dun karton met een zilverlaagje vond in mijn voorraadje papier, waarmee ik verder ben gegaan.
 
While I was aging the storage tins (see my last blog post), I remembered buying one “fake” storage tin  at one of the DHN shows, at the Fam. Giesen. The "tin" (see photo above) consists of a block of solid plastic with a print glued around it and looks great as an accessory, but it cannot be opened and that is exactly what I like so much 😉.
After I found back the plastic storage tin, I took pictures of it and put these in a Word document, then adjusted the size (35 mm long, 25 mm wide and 22 mm in height) and printed it on beige sturdy paper. (Due to reserved rights I can't share it to you, but I may use it for private use).
Unfortunately I don't have any pictures of this part of the making process of the paper shape, as I was trying it out and didn't think I would succeed.
That changed after I found a thin silver-coated cardboard in my stash of paper, which I continued with.

Zoals je ziet heb ik een strook zilverkarton uitgesneden ter grootte van de beige papieren wanden, bodem en deksel van het voorraadblik. Om het gelijk een verouderde uitstraling te geven, ben ik met zeer fijn schuurpapier héél lichtjes over het zilverkarton gaan “aaien”, want het is tenslotte maar dun karton met daarop een flinterdun laagje zilver!!

 

As you can see I cut out a strip of silver cardboard the size of the beige paper walls, bottom and lid of the storage tin. To give it an aged look right away, I lightly stroked the silver cardboard with very fine sandpaper, just very lightly because after all it is only thin cardboard with a wafer-thin layer of silver on it!! 

Na het schuren van de bodem, zijwanden en de binnenkant van het deksel, ben ik er met verdunde patina overheen gegaan om het voorraadblik een wat roestige uitstraling te geven. Hierna heb ik het (beige gekleurde papieren) voorraadblik in elkaar gezet met lijm en behulp van een Legoblokje, waardoor alles mooi en recht is……zo zag 't eruit vóórdat ik er hier en daar wat deukjes in gemaakt heb 😇.
 
After sanding the bottom, side walls and the inside of the lid, I went over it with diluted brown patina to give the can a slightly rusty look on the inside. After this I put the (beige colored paper) storage tin together with glue and with the help of a Lego brick, so everything is nice and straight…….it looked this way BEFORE I made some dents here and there 😇.

Links het "nep" blik, rechts het zelfgemaakte.

At the left is the "fake" storage tin, the selfmade one is at the right.

Nadat ik de binnenkant in de buitenkant had gezet en vastgelijmd, heb ik nu een extra voorraadblik, dat open kan en gevuld moet worden met droge waren.

After assembling and gluing the inside in the outside, I now have an extra storage tin that can be opened and needs to be filled with dry goods. 

Het "nep" blik staat op de onderste plank, het zelfgemaakte blik staat erboven.

The "fake" storage tin is at the bottom shelf, above is the selfmade storage tin.

Dit voorraadblik komt ook in de kelder van de boerderij te staan en omdat er in de kelder veel opgeslagen werd, waren er veel kisten en voorraadblikken nodig. Op die manier was er meestal wel iets op voorraad.
Ik heb gelijk maar een stapeltje oude kranten gemaakt, want ook in kranten werd veel goederen vervoerd, of opgeslagen.
Dank voor jullie fijne reacties, een heel fijn weekeinde toegewenst.
 
This storage tin will also be placed in the cellar of the farm, because as in there was stored a lot, many wooden crates and storage tins were needed. That way there was commonly something in stock.
I immediately made a pile of old newspapers, because also in newspapers lots of goods was transported, or stored.
Thank you for your kind comments, wishing you all a lovely weekend.
 
Ilona

Wat boodschapjes gedaan… / Done some shopping…

Nadat ik eindelijk(!!) de kelder van mijn miniboerderij definitief in elkaar had gezet en vastgelijmd, vond ik het tijd om even wat miniaturen erin te zetten. Om te zien hoe het er uit zou komen te zien, goed excuus om even te spelen met de leuke dingen die hierin komen te staan, enfin, je weet wel….😊.

 

After I finally (!!) had assembled and definately glued together the basement of my mini farm, I thought it was time to put some miniatures in it. Just to see what it would look like, and this is a good excuse to play around with the nice things that will be in this basement, well, you know what I mean…. 😊.

Sorry voor de wazige foto, dit was de enige van vóór behandelin😉

Sorry for the blurry picture, this was the only one from before treatment😉

Rommelend in mijn opbergdozen, gevuld met doosjes vol spulletjes die ik lang geleden voor dit boerderij project heb gekocht, kwam ik weer deze prachtige voorraadblikken tegen, ze zijn gemaakt door de Hr. Cees Eijking. Deze meneer maakte de mooiste miniaturen, zoals voorraadblikken, kacheltjes en haarden en nog veel meer en hij stond samen met zijn vrouw hiermee op menige miniaturenshow. Zoals gezegd heb ik deze blikken al jaren, ze zijn prachtig gemaakt, maar niet helemaal naar mijn wens…

 

Going through my storage boxes, filled with tiny boxes full of stuff I bought a long time ago for this farmhouse project, I came across these beautiful storage tins again, they are made by the Mr. Cees Eijking. This gentleman made the most beautiful miniatures, such as storage tins, stoves and fireplaces and much more, and he and his wife participated in many Dutch miniature shows with his miniwork. As said I have had these tins for years, they are beautifully made, but not quite to my liking…

….wat er dan “mis” mee was? Nou eigenlijk niks, ze waren gewoon te mooi en te nieuw. Nu hoop ik dat Meneer Cees mijn blog niet leest, want wat ik met deze voorraadblikken heb gedaan………nou ja, kijk zelf maar.

 

….what was “wrong” with it? Well actually nothing, they were just too beautiful and too new. Now I hope Mister Cees doesn't read my blog, because what I did with his wonderful storage tins………well, see for yourself.

Zoals ik in mijn vorige blog bericht al schreef had ik een aantal miniaturen verweerd in mijn glazen pot, gevuld met azijn en staalwol-smurrie. Nadat ik deze blikken in de kelder op de schappen zette, vond ik dat ook zij eraan moesten geloven. Maar eerst heb ik er ééntje onder handen genomen, want je weet nooit…. Met een zeer fijn nagelvijltje heb ik hier en daar beschadigde plekjes/hoekjes op de verf gecreëerd, voorzichtig wat deuken/butsen erin gemaakt met de achterkant van een kniptangetje en daarna heb ik het hele blik helemaal onder in die vieze azijn/staalwol-vloeistof gezet, voor ongeveer 24 uur lang.

 

As I wrote in my previous blog post, I had weathered a number of miniatures in my glass jar, filled with vinegar and steel wool gunk. After I put these metal storage boxes on the shelves in the basement, I thought they should have the same treatment too. But not knowing how it would work out, I first took only one, for creating damaged corners on the paint, using a very fine nail file, I carefully made some dents in it with the back of a wire cutter and then put the whole metal box in the glass jar, filled with vinegar/steel wool liquid, for approximately 24 for hours.

Hier kunnen jullie het verschil goed zien, van vóór (rechts) en ná (links) de behandeling.
Here you can see well the difference, of before (at the right) and after (at the left) the treatment.

Mijn grootouders moeten zeker een aantal van dit soort voorraadblikken in hun kelder hebben gehad, want vóórdat ze de boerderij gekocht hebben, hadden ze in een ander dorp een kruidenierswinkel gerund. Die voorraadblikken maakten toentertijd deel uit van het winkelinterieur.
Ook bij mijn ouders thuis stonden dit soort grote voorraadblikken in de kelder, waarin de droge waren werden opgeslagen, zoals o.a. custardpoeder, meel, griesmeel, thee en koffie.
 
I'm sure my grandparents must have had some of these storage tins in their basement, because before they bought the farm, they had a grocery store in another village. Those storage tins were part of the shop interior at the time.
Also at my parents' house there were large storage tins in the cellar, in which the dry goods were stored, such as custard powder, flour, semolina, tea and coffee.

Inmiddels heb ik ook weer wat van de kruidenierswaren terug gevonden, ooit op een miniaturenbeurs gekocht van Bert Aarts, volgens mij heeft hij jammer genoeg geen website/-shop. Maar als iemand wèl een link voor mij heeft: laat het mij dan even weten, alsjeblieft!
Dank voor jullie fijne reacties, ik wens jullie nog een fijne Vaderdag toe en nieuwe week.
 
In the meantime I have also found some of my mini groceries again, once bought at a miniature fair from Bert Aarts (Dutch miniaturist), unfortunately I don't think he has a website/shop. But if anyone does have a link for me: please, let me know!
Thank you for your kind comments, I wish you a happy (Father's) Sunday and a new week ahead.
 
Ilona

Boter karnen / Churning butter

Van een familielid hoorde ik dat mijn oma zelf boter karnde op de boerderij, maar ik heb dit zelf echter niet meer meegemaakt. Ook heb ik nooit met eigen ogen de karnton gezien (waarmee gekarnd werd), want haar gezondheid ging toen al hard achteruit.

Ik had ooit al een houten karnton gekocht op een beurs en na wat zoeken heb ik die terug gevonden. Het bleek echter nogal een nepper te zijn, want de “metalen” hoepels, die om deze karnton hoorden te zitten, waren vormgegeven in het hout. Die nep hoepels moesten er dus maar van afgehaald worden en ik ben met een grove vijl en schuurpapier aan de slag gegaan. Maar dat werkte totaal niet, ik kreeg er bijna niets van afgeschuurd/-gevijld. Het is een behoorlijk harde houtsoort (geen idee welke) dus moest er met een schuursteentje op de Dremel machinaal geschuurd worden. Ook dit had weinig effect, het leek wel of met het schuren de houtvezels nog meer “dicht” gingen zitten. Toen heb ik een scherp hobby mes gepakt en de nep hoepels eraf gesneden, waarna het schuren ietsjes beter ging en het duurde nog best wat tijd voordat ik tevreden was, MAAR: de hoepels bleven zichtbaar….

Nadien had ik hier extra gemak van, want tijdens het maken van nieuwe “metalen” hoepels, kon ik gemakkelijker de exacte plaats vinden voor het plaatsen ervan, maar dat terzijde ;).

Meer info over een boterkarnton, zie hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Karnen

 

I heard from a relative that on the real life farm my grandmother churned butter herself, but I had never seen her doing this myself. At the RL farmhouse I actually never had seen a butter churn (with which the churning was done) myself, I think that was because at that time her health was already deteriorating rapidly. But I decided to still make a butter churn for the mini farm too.

I had once already bought a wooden mini butter churn at a mini fair and after some searching I've found it again. However, it turned out to be quite a fake one, because the metal hoops that were supposed to sit around the churn, were molded into the wood. So those fake hoops had to be removed and I started working with a coarse file and sandpaper. But this didn't work at all, I got almost nothing sanded/filed from it. It's a pretty hard wood (I've no idea which type of wood it is) so it had to be machine sanded with a sanding stone on the Dremel. This also had little effect, it seemed as if the wood fibers became even more “closed” by all the sanding. Then I took a sharp hobby knife and tried to cut off the wooden fake hoops, after which the sanding went a little better and it took quite some time before I was satisfied, BUT: the hoops still remained visible a bit….

Afterwards this was extra convenience because while making new “metal” hoops, I could easily find the exact place of where to put on new hoops but that aside ;).

More information about a butter churn, see here: https://en.wikipedia.org/wiki/Butter_churn

Eenmaal geschuurd vond ik de karnton er nog niet echt realistisch uitzien, de duigen waren niet te zien en ik wilde graag de metalen hoepels zoals dat hoort bij een ton. Met een Pro-Edge handzaagje heb ik de duigen erin gezaagd, iets wat een beetje handigheid vraagt want je moet niet alleen recht op het hout zagen maar ook de houten duig loopt naar boven toe wat taps toe.

Ook werd de houten stamper onder handen genomen, die kreeg een flink aantal gaatjes waardoor de melk gestampt werd, anders stampt mijn mini oma voor niets en het arme mens had het al zo moeilijk.

 

Once sanded, I thought the butter churn didn't look very realistic, the wooden staves weren't visible at all and I wanted the metal hoops as they should be with a barrel. With a Pro-Edge handsaw I sawed the staves in it, something that requires a bit of skill because you not only have to saw straight on the wood, but the wooden stave is also tapered upwards.

The wooden dasher was also taken care of, it got quite a few holes through which the milk was plunged, otherwise my mini grandmother would stamp for nothing and the poor woman had it already so difficult.

Nu was ik zover dat ik de karnton wilde verouderen, dus werd mijn glazen pot gevuld met azijn en staalwol tevoorschijn gehaald, maar iew, wat is dat toch ’n vies goedje. Het smerig uitziende “roestige water” vlekt ook nog eens vreselijk!!! Dus mocht je ermee willen gaan werken, denk om je handen, trek handschoenen aan! Na een aantal dagen weken in deze vloeistof vis je beter het voorwerp met een tangetje uit de vloeistof en laat het voorwerp altijd op keukenpapier, of een oude doek, uitlekken alvorens je het goed afspoelt onder de kraan met koud water. Hierna moet het voorwerp eerst helemaal droog zijn voordat je het verder bewerkt.

 

Now I was ready to age the churn, so my glass jar of vinegar and steel wool was taken out, but iew, what a dirty stuff that is. The filthy looking “rusty water” also stains horribly!!! So if you want to work with it, think about your hands, put on some gloves! After some days of soaking in this fluid it's better to fish the object out of the liquid with pliers and always drain the object on kitchen paper, or an old cloth, before rinsing it well under the tap with cold water. After this, the object must first be completely dry before you process it further.

Nadat het compleet droog was, zag de boterkarn er al veel mooier uit. Ik heb het met water verdund soft pastelkrijt bewerkt in de kleuren omber naturel en gebrande siena.

 

After it was completely dry, the butter churn looked much nicer. I edited it with water-diluted soft pastels in the colors raw umber and burnt sienna.

Van donkergrijs etalagekarton (of stevig papier) heb ik 2 mm brede strips papier gesneden van ongeveer 10 cm lang. Dit zijn de “metalen” hoepels om de duigen op hun plaats te houden.

Deze strips zijn geschilderd met zilverkleurige en donkerbruine acrylverf en terwijl ze nog liggen te drogen, ben ik er met de taps achterkant van een penseel overheen gegaan. Je drukt op die manier zijwaarts met het penseel zodat de papieren strip lichtelijk (opzij) rond gevormd worden. Dit doe ik omdat ik op die manier de hoepels al wat rond maak van vorm, zodat ze bij het lijmen om de taps toelopende ton de hoepels recht lopen en niet schuin naar boven, of beneden, lopen. Doordat het papier nog wat vochtig is, laat het zich gemakkelijker vormen.

 

From dark gray sturdy paper I cut 2 mm wide strips of about 10 cm long. These are the "metal" hoops to hold the wooden staves in place.

These strips were painted with silver and dark brown acrylic paint and while they were still drying, I gently pushed over them with the tapered back of a brush. In this way you press sideways with the brush so that the paper strip is bending slightly round (to the side). I do this because that way I already make the hoops a bit round in shape, so that when gluing around the tapered wooden churn, the metal hoops run straight and do not run obliquely up, or down. Because the paper is still slightly damp, it is easier to form.

De stamper bleek meer gaatjes te hebben, dus kwam er een randje extra gaatjes bij.

The dasher seemed to have more holes, so I added extra holes.

Lijm de hoepels om de boterkarn. Ik heb ze dus op de plaatsen van de neppe houten hoepels gelijmd, zodat die nu niet meer zichtbaar zijn ;). Op het uiteinde heb ik met een prikpen twee gaatjes geprikt, die moeten de metalen nagels voorstellen waarmee de hoepel vast werd gezet.
Intussen heb ik nog wat miniaturen teruggevonden die ik ooit gekocht heb voor mijn mini boerderij en die ook wel iets van een bewerking nodig hebben. Hierover meer in een volgend blogbericht.
Dank voor jullie fijne reacties, ik wens jullie een fijne week toe.
 
Glue the hoops around the butter churn. So I glued them on the spots of the fake wooden hoops, so these are no longer visible ;). On the end I pierced two holes with a lancing device, which must represent the metal nails with which the metal hoop was fastened.
In the meantime I have found back some more miniatures that I once bought for my mini farm and who also need some editing. More about this in a next blog post.
Thank you for your kind comments, I wish you a lovely week.
 
Ilona