my e-mailaddress





zondag 27 oktober 2024

Een lieveheersbeestje op een paardenbloem pluisje / A ladybug on a tiny dandelion fluff

 

Na een paar dagen rust ben ik twee weken geleden gestart met een lief borduurpakketje, want mijn zwangere schoondochter was afgelopen weekeinde jarig. Ik had gezien dat er nog niet veel aan de muren van de babykamer hing. Dus leek me dit niet alleen een leuk, simpel “tussendoortje”, maar ook iets liefs voor aan de muur bij de baby. Nou, ik had me toch wat op mijn hals gehaald!!
 
 After a few days of rest, I started, two weeks ago, a cute embroidery kit, because my pregnant daughter-in-law had her birthday last weekend. I noticed that there still wasn't much hanging on the walls of the nursery. So I thought this would not only be a nice, simple "in between" (in mini work), but also something cute for the wall at the baby's room. Well, I had really gotten myself into trouble!!


Online in een webshop zag bij het uitzoeken van dit “simpele” pakketje die paardenbloem pluis wel, maar kon niet zien hoe ingewikkeld dit borduren van het paardenbloem pluis op het patroon was.
Dat patroon zit natuurlijk IN het pakket, en niet zichtbaar aan de buitenkant. Nu heb ik in het verleden best veel geborduurd, ook in mij jonge jaren, maar ik merkte op dat er niet alleen nieuwe (metallic!) garens, maar ook (voor mij) nieuwe soorten borduursteken waren bijgekomen 😮
 
Online in a webshop I saw that dandelion fluff when choosing this “simple” package, of course, but I couldn’t see how complicated this embroidery of the dandelion fluff on the pattern was.
That pattern is of course IN the package, and not visible on the outside. Now I have embroidered quite a lot in the past, also in my younger years, but I noticed that not only new (metallic!) yarns, but also new (to me) type of embroidery stitches had been added 😮

Tenslotte heb ik mij erdoorheen “geworsteld” en in ongeveer 24 uur (verdeeld over een aantal dagen) heb ik het borduurwerk (12 x 12 cm), net op tijd voor de verjaardag van mijn schoondochter afgemaakt. Gelukkig was ze er blij mee!
Nog een paar weken en dan kunnen we kennismaken met de baby.
Bedankt voor het lezen van mijn blog en jullie reacties!

 
Finally I struggled through it and in about 24 hours (spread over a number of days) I was able to finish the embroidery job (12 x 12 cm), just in time for my daughter-in-law's birthday. Luckily she was happy with it!
Just a few more weeks and then we can meet the baby.
Thanks for reading my blog and your comments!

 
Ilona

dinsdag 22 oktober 2024

Speculaasje erbij, of liever een sigaar…? / Speculaasje, or do you prefer a cigar…?


Als wij als gezin op zondagmiddag op visite naar mijn grootouders op de boerderij gingen dan was dat een hele gebeurtenis. Wij hadden in de jaren '50 geen auto, mijn grootouders evenmin, dus gingen we op de fiets, ook de kleintjes boven de zes jaar. Het was ongeveer 44 kilometer (heen en terug) fietsen en als je nog onder de zes was, mocht je bij een van mijn ouders (of oudere broer of zus) achterop de fiets, want de kleine beentjes waren te kort, lees: te snel moe.
 
On Sunday afternoon when we went to visit as a family my grandparents at the farm, it was quite an event. We didn't have a car in the 50s, neither did my grandparents, so we went by bike, even the little ones over the age of six. It was about 44 kilometers (there and back) by bike and if you were still under six years of age, you were allowed to sit on the rearback of one of my parents' (or older brother or sister's) bike, because the little legs were too short, read: tired too quickly.



Molenspeculaasjes, wie kent ze niet...?

Maar het was altijd gezellig op zondagmiddag op de boerderij: het werk (verzorging van de dieren, zoals voeren en melken etc.) ging op zondag gewoon door. Oma had dan vaak een cake gebakken of opa naar de bakker in het dorp gestuurd om zondagse koekjes te kopen, een traktatie voor ons kinderen natuurlijk. En was het dan al een poosje herfst, dan kregen we speculaasjes gebakken door de banketbakker in het dorp, mmmmmmm heerlijk, wat een traktatie!
 
But it was always fun on Sunday afternoon on the farm: the work (caring for the animals, such as feeding and milking etc.) just continued on Sunday. Grandma often baked a cake or sent grandpa to the baker in the village to buy special Sunday cookies, a treat for us children of course. And if it had been autumn for a while, we would get speculaas cookies baked by the pastry chef in the village, yum delicious, what a great treat!

Dus toen ik in juli weer voorzichtig mocht beginnen met licht miniwerk, kocht ik wat kits van Sun Lemmens, www.nalladris.nl waaronder deze overheerlijke speculaasjes. Even een laagje of twee verf erop en ze zagen eruit om in te bijten. Toen dacht ik terug aan die zondagmiddagen op de boerderij, als veel familieleden elkaar daar troffen, het was een komen en gaan van familie en vrienden/buren.
Wij kinderen werden al snel naar buiten gestuurd om te gaan spelen, of als het regende, om op de deel te spelen.
Verstoppertje was onze favoriet vanwege de vele verstopplekjes die de boerderij (en vooral het stallengedeelte) kende. Als we moe werden kwamen we terug naar binnen om daar in een walm van sigaretten- en sigarenrook de volwassenen te zien zitten. Veel mensen rookten, opa en mijn vader een sigaar, maar oma en mijn moeder gelukkig niet.
Om een sigaar te presenteren had je vroeger vaak sigarenkistjes, waarin verschillende soorten sigaren lagen. Ook in de webshop van Sun trof ik afgelopen zomer die typische sigarenkistjes, dus moest er ook eentje in mijn mini boerderij komen.
 
So when in July I was allowed to start again with light mini work, I bought some kits from Sun Lemmens, www.nalladris.nl including these delicious speculaas cookies. More information about what “speculaas” is meant to be: https://en.wikipedia.org/wiki/Speculaas 
Just a coat or two of paint on them and they looked delicious ready to bite into. Then I thought back to those Sunday afternoons on the farm, when many family members met there, it was a coming and going of family and friends/neighbours.
We children were soon sent outside to play, or if it rained, to play in the stables.
Hide and seek was our favourite because of the many hiding places that the farm (and especially the stables) had. When we got tired we came back inside to see the adults sitting there in a cloud of cigarettes and cigar smoke. Many people smoked at that time, grandpa and my father a cigar, but grandma and my mother NOT fortunately.
To present a cigar in the past you often used special cigar boxes, in which different types of cigars were placed. I also found those typical cigar boxes in the webshop of Sun Lemmens last summer, so there had to be one in my miniature farmhouse. 

 
  




Het is een bijzonder goed gedetailleerd kistje, kijk zelf maar. De sigaren en het kistje moet je zelf beschilderen, maar ik vind het wel aardig gelukt.
EÊn sigaar heb ik zelf eventjes “half opgerookt”, want niets ging verloren. Alles kostte geld (ook toen al) dus als de sigaar niet op was gerookt, werd hij voorzichtig gedoofd om hem op een later moment verder op te roken!
 
It is a very detailed box, see for yourself. You have to paint the cigars and the box yourself, but I think it turned out quite well. I "smoked" for myself a half smoked cigar, because nothing was wasted. Everything cost much money (even then) so if the cigar was not smoked, it was carefully extinguished to smoke it further at a later time!

Het sparen van sigarenbandjes (bij de kit geleverd) was in die tijd een echte rage, dus wij ook!

Collecting cigar bands (included in the kit) was all the rage back then, so we did this too! 

Sterk vergroot: een zelfgebreid babymutsje van ongeveer 1 cm in doorsnede
Greatly enlarged: a self-knitted baby hat of approximately 1 cm in diameter

Inmiddels ben ik begonnen met de “babywas” (meer hierover later) en met het maken van wat leuke dingen voor mijn aanstaande kleinkindje dat binnen een paar weken geboren gaat worden. Veel kan ik dus nu niet laten zien, behalve dit soort kleine dingen, de rest (voor de baby) komt wat later hier op mijn blog.
Dank voor het lezen van mijn blog en jullie zeer gewaardeerde reacties, tot de volgende keer!

 
In the meantime I have started with the baby laundry (more about that later on) and making some nice things for my upcoming grandchild who will be born in a few weeks. So I can't show much now, except for these kind of small things, the rest (for the baby) will come later here on my blog.
Thank you for reading my blog and for your much appreciated comments, till later on!

Ilona

maandag 14 oktober 2024

Wat kostte mij zoveel tijd…? / What took me so much time…?

 


Nu de elektriciteitsunit hangt, heb ik de houten ombouwkast gemaakt. Hiervoor heb ik 1 mm dik MDF gebruikt dat op een geraamte van vurenhouten latjes (4 mm) is gelijmd. De achterwand is van tevoren al geschilderd met witkalk (wat in vroeger tijden gewoon was), anders kon ik daar na plaatsing van de unit niet meer bij natuurlijk.
Het kastje in zijn geheel is 16,5 cm hoog, 4 cm breed en drie cm diep.
 
Now that the electrical unit is hanging, I've made the wooden conversion cupboard. For this job I used 1 mm thick MDF that is glued to a frame of (4 mm) pine slats. The rear wall has already been painted with whitewash (in earlier times it was common), otherwise I wouldn't have been able to reach it after the unit has been placed.
The cabinet as a whole is 16.5 cm high, 4 cm wide and three cm deep.


Om de buizen in de muur c.q. vloer te laten verdwijnen heb ik een dubbele bodem en plafond in de kast gemaakt. Het plafond paneeltje heeft waterkringen, veroorzaakt door een bloempot, die teveel water heeft gekregen……niet handig om dat te doen bij een bloempot die op een meterkast staat 😉
 
In order to make the pipes disappear in the wall or floor, I made a double bottom and ceiling in the cupboard. The ceiling panel has water marks, caused by a flower pot that has had too much water... not a good idea to do that with a flower pot that is on a electricity cupboard 😉







In het midden van de kast was vaak een klein schapje aangebracht zodat er ruimte was om doosjes zekeringen en reserve gloeilampen op te zetten. De zekeringen zijn gemaakt van die 3 mm witte kleine plastic dingetjes (zie vorige blogpost), en kettingslotjes met een tang in twee helften geknipt, en tenslotte aangestipt met zilverkleurige nagellak.
 
In the middle of the cupboard often had a small shelf so there was space to put boxes of new fuses and spare light bulbs. The fuses are made of those 3 mm white little plastic things (see previous blog post), and chain locks cutted with a plier into two halves, and finally touched up at the top with silver nail polish.

 

Hierna is de kast geschilderd in grijs, zoals zoveel kasten en andere meubelstukken in die kleur werden geschilderd. Het interieur van een eenvoudige boerderij was functioneel, niet voor schoonheid ;)
Vaak hadden deze kasten een bovendeur, die open kon en een onderdeur, die was op de kast dichtgeschroefd, vanwege het gevaar voor kleine kinderen. Maar niet in de boerderij, waar de meterkast in de “goede” kamer stond, waar toch niemand mocht komen 😉.
 
After this the cupboard was painted in grey, as so many cupboards and other pieces of furniture were painted in that colour. The interior of a simple farmhouse was functional, not for beauty ;)
Often these cupboards had an upper door that could be opened and a lower door that was screwed shut on the cupboard, because of the danger to small children. But not in the farm, where the meter cupboard was in the "state" room, where no one was allowed to come anyway 😉.



   Alles ging goed totdat ik de deur van piepkleine scharniertjes wilde voorzien, ook gekocht bij Sun, www.nalladris.nl 
Wat was het geval? Ze wilden niet blijven plakken in de daarvoor door mij aangebrachte ruimtes…wat een teleurstelling. Ik had sieradenlijm gebruikt, ook gekocht bij Sun, de ondergrond goed gereinigd, maar nee, ze deden niet wat ik wilde. Wat nu? Ik heb de scharnieren ook schoongemaakt van eventueel wat vet en daarna nog een geprobeerd: nee, het ging niet. Hoe moest ik dit probleempje aanpakken?
Na tig pogingen (lees dagen)kwam ik op het idee om de lijm op beide oppervlaktes (en op een zijde een stukje dun zijdepapier) aan te brengen, dan de kast op zijn rug te leggen met de deur dicht, dan extra potjes verf, als gewicht, erop gezet en een volle dag gewacht. De andere dag: TADAAAAAA, het werkte J De piepkleine scharniertjes aanbrengen was dus het werk wat mij zoveel tijd heeft gekost!

 
 Everything went well until I wanted to fit the door with tiny hinges, also bought from Sun, www.nalladris.nl
What happened? They didn’t want to stick in the spaces I had created for them…what a disappointment. I used jewelry glue, also bought at Sun, cleaned the surface thoroughly, but no, they didn’t do what I wanted. What to do now? I also cleaned the hinges of any grease and then tried another one: no, it didn’t work. How could I solve this problem?
After many attempts (read days) I came up with the idea to apply the glue to both surfaces and (on one side a piece of thin silk paper), then lay the cabinet on its rear side with the door closed, put extra pots of paint on it, as weight, and waited a whole day. The next day: TADAAAAAA, it worked :) So applying the tiny hinges was the job that took me so much time!



Om te voorkomen dat de kleintjes in de meterkast konden komen, werd er een hoekhaakje opgezet, dit heb ik gemaakt van dun ijzerdraad. Tenslotte werd er een deurknop (zie oranje cirkel) op gezet, een restantje van het maken van de scharnieren, ik gooi nooit zomaar iets weg đŸ˜‰
 
To prevent the little ones from getting into the meter cupboard, a corner hook was put on, I made this from very thin iron wire. Finally, a doorknob (see orange circle) was put on, a leftover from making the hinges, I never just throw anything away 😉


 

In de meterkast stond ook de zwabber opgeborgen, mooi plekje ervoor….

The so called “zwabber” (kind of soft broom to remove dust from the linoleum floors) was also stored in the electricity cupboard, just the right spot for this…

En mocht er toch een ondeugend kleintje in die kamer binnen sluipen, dan zal er dit gebeuren…..boinkkkkk, AU!!! Eigen schuld, dikke bult, dat zal ze leren uit die kast te blijven đŸ’Ģ😇
 
And if it happened that a naughty little one does sneak into that room, then this is what will happen…boinkkkk, OUCH!!! That will learn them to stay away of that cupboard đŸ’Ģ😇
 
Ilona