Ondanks dat hij zo ontzettend verlegen is, heeft Koos zijn
gezicht al veel eerder laten zien hier op mijn blog. Hij was in 2012 te
zien maar in een andere gedaante, Hendrik Jan genaamd. Voor diegenen die
geïnteresseerd zijn, hier is de link: https://minimumloon.blogspot.com/2012/05/vandaag-was-het-zonnig-en-hondenweer.html
Op bovenstaande foto lijkt Koos net op een arrestant: handen
tegen de muur, benen iets gespreid om hem te fouilleren, maar Koos is de goedheid zelve....
Despite of the fact that he is very shy, Koos has shown his
face already much earlier here on my blog. He appeared in 2012,
but than as an other person, named Henry John. For those who are interested,
here is the link:
In the photo above, Koos looks like an arrested person:
hands against the wall, legs spread slightly to search this suspect, but Koos
is the goodness himself....
....en altijd hulpvaardig ;)!
....and always offering a helping hand ;)!
Nadat ik zijn gezicht heb bewerkt, ben ik zijn nieuwe lijf
(gemaakt van Fimo klei) gaan aankleden, want als je zó verlegen bent als Koos, dan
wil je niets liever dan gauw wat kleren aan je lijf, toch ;O)?
Eerst maar een broek en overhemd gemaakt voor Koos, en zijn
voormalige muts op zijn kale koppie gezet.
Zoals veel mensen in die moeilijke naoorlogse jaren ’40 en ’50
werkt Koos heel erg hard voor zijn bestaan. Hij helpt de boeren als
seizoenarbeider met allerlei zware klussen op het land, of de boerderij. Hij heeft grote eeltige handen en loopt wat scheef, dat komt omdat hij last van zijn rug heeft na jaren van zware
lichamelijke arbeid, dit kun je zien aan de foto's, die van opzij zijn genomen.
After I’ve edited his face, I’ve dressed his new body (made
of Fimo clay), because if you are so very shy as Koos is, you rather prefer to
be dressed as soon as possible, huh ;O)?
Firstly I've made for Koos a pair of trousers and a shirt,
and I put him his former bonnet on his bald head.
Like many people in those difficult years after WWII, in the
40s and 50s, Koos works very hard for earning a living. Working a seasonal
worker, Koos helps the farmers with all kinds of tough jobs on the fields, or
the farm. He has large, callous hands and walks a bit crooked, that's because he has problems with his back spine
after years of heavy physical work, you can see this on the photo's, taken from aside.
Hierna was de spencer uit de jaren ’50 aan de beurt. Die is
genaaid van een soort fijne tricot stof, die gelukkig wat mee kan rekken, zie
hierboven waarom…
After that the spencer from the 50s was on turn. It’s sewn out of
fine tricot fabric, which can luckily stretch a bit, see on the picture above why…
Ik werk het liefst met natuurlijke stoffen, zoals zeer dunne
katoen en echte zijde, want die stoffen kun je vorm geven, als je ze iets
verwarmd met je handen, kijk zo. Wil je kreukels in de stof dan kun je de stof ter
plaatse verwarmen en met je warme vingers vormen of erin knijpen, zoals “knieën, of ellebogen” maken
in een broek, of overhemd.
Voor Koos ben ik begonnen met het naaien van de lange naden
in de katoen, maar de zomen onderin en de mouwen heb ik gelijmd met Tacky Glue.
Als de lijm nog niet compleet droog is, kun je die gelijmde delen (de zomen)
nog een beetje vormen naar het lichaam. Je moet dan natuurlijk al wel van
tevoren weten hoe je pop eruit moet komen te zien ;).
I prefer to work with natural fabrics, such as very thin
cotton and real silk, because you can shape those fabrics, if you heat them
slightly with your hands, see here. If you want creases in the fabric, you can warm the fabric on the wanted spot and shape or squeeze them with your warm fingers, such as making
“knees, or elbows” in trousers or a shirt.
For Koos I started sewing the long seams in the cotton, but
I glued the hems at the bottom of the parts with Tacky Glue. If the glue is not
yet completely dry, you can still shape that glue slightly to the body. Of
course you have to know in advance what your doll should look like ;).
Om alle kleding op zijn gebogen lijf “in vorm te krijgen”,
liet ik Koos een zogenaamde "fitness crunch" doen. Na het maken van deze foto
moest ik hier namelijk aan denken en heb ik bij mijn kinderen nagevraagd hoe
deze oefening heette: geen push up, maar een………? Het antwoord was dus een fitness crunch, hihihi, weer wat geleerd!
Ik had geen idee, hoe dat
heette, maar ik ken wèl crunchy stukjes in mijn muesli ;).
For “getting in shape” all of the clothing on his bent body,
I let Koos doing a so called "fitness crunch". After taking this
picture I namely had to think of this, and I’ve asked my children how this
particular fitness excercise was named: not a push up, but a…….? The answer was a fitness crunch, hehehe, I've learned something new!
I had no clue
how it was called, but I do know crunchy parts in my muesli ;).
Zó, dat ziet er beter uit!
This looks much better!
Nu was het tijd voor een kapsel uit de jaren ’50, want Koos was in die tijd een buurman (een zogenaamde "noaber" genoemd, zoals nog steeds hier in de streek) van mijn mini grootouders (Huibrecht had het goed geraden ;O)).
In eerste instantie zag Koos er zo uit, maar ik vond het
toch iets te veel oranje. Vandaar mijn keuze voor rode krullen, al was het bij
Koos nog maar een randje (als je goed kijkt kun je zijn kale hoofd zien, net onder de rand van zijn pet ;O) ). Koos is inmiddels aardig op leeftijd, maar hij is nog
steeds trots op zijn rode haar.
It now was time for a hairdo of the 50s, because in that time Koos was a neighbour (a so called "noaber" in Dutch regional dialect) of my mini grandparents (Huibrecht guessed it right ;O)).
At first Koos looked like this, but I thought it was too much of orange. Therefore my choice of red curls, allthough it was just a narrow edge of hair (if you look well, you can see his bald head, just underneath the rim of his cap ;O) ). Koos is at age by now, but he is still very proud of his red hair.
Terwijl Koos zijn haren geknipt werden, zat hij zenuwachtig
aan zijn pet te friemelen, want hij zit niet graag zonder zijn pet.
While Koos had his hair cut, he was nervously fidgeting at his cap, because he doesn't like to be without his cap.
Zo gauw Oma klaar was met zijn haren te knippen, ging de pet direct weer op zijn
hoofd, want dan leek het of hij nog al zijn haar had ;).
As soon as Grandma was done with cutting his hair, his cap went back on his head
instantly, because it than seemed as if he still had all his hair ;).
Koos is nu nog blootsvoets maar ik ben al bezig om voor hem
een paar nieuwe klompen te maken.
Hoe ik de klompen maak, laat ik de volgende keer zien.
Dank voor jullie fijne reacties, ik wens jullie een fijn
weekeinde!
Koos is still barefoot but I am
already making a pair of new wooden clogs for him.
I'll show you how I make the
wooden clogs next time.
Thank you for your kind comments, I wish you all a nice
weekend!
Ilona
14 opmerkingen:
Koos looks wonderful! I'm certain he feels much more himself with his new clothes.
Ooohh! Koos me parece un hombre fantástico,tan amable,buena persona y trabajador incansable,aunque eso ya le ha pasado factura a su espalda,sólo espero que no tenga dolor!
Me gusta mucho como le has vestido y aún más sus rojos rizos que con su visera parece que conserve toda su cabellera!
Me encantará verle con sus zuecos y saber cómo los elaboras!
Buen fin de semana y cuídate mucho Ilona!
Besos.
I love his clothes. You did such a wonderful job!
I just love your stories and clever photos to illustrate the point you are making. Koos really looks the part of the kindly neighbor with his comfortable clothes and new haircut.
Thank you for telling us everything about Koos. I love the way you dressed him, very different from the way he was in 2012. I like his cap very much too and his hair. I can't wait to see him with his clogs.
Geneviève
I enjoyed this post and the wonderful tidbits about fabric! What a nicely thought out outfit to convey that gentle and unimposing soul. Koos is perfect, and I can't wait to see his clogs!
Me encanta Llona , le has dado el carácter de una persona curtida por el trabajo y su vestimenta muy apropiada.Me encantará ver el proceso de fabricación de los zuecos.Buen fin de semana,besos:-)
Dear Ilona, what a delightful read this was.
I love the way you have posed him - it really shows how shy but sweet and gentle Koos is. I just want to hug him, but he is probably much too shy for that, isn't he?
I hope you had a lovely weekend,
Anna X
bonjour Ilona,
Koos est un personnage que tu as rendu sympathique, ses vêtements lui vont parfaitement et le place dans l'époque de l'histoire que tu racontes si bien. Un personnage attachant !
Bon dimanche !
What a sweet soul Koos is. He deserved the new clothes which you made to fit him perfectly and I'm sure he'll be blessing you for a new pair of shoes. It was nice reading about life on a farm in those years.
Wonderful work, as always!
Hugs, Drora
Me gusta como le queda esa gorra con el pelo rizad y rojizo debajo. Buen trabajo tmbién con el vestuario.
Dear Ilona, it is great to see his "relaxed" character showing in his clothes as well! You are so good at making all the perfect clothing details... I don't know where you get the fine materials for things like trousers... they just look perfectly to scale! Now I can't wait to see the shoes too! And I'm glad you left him "some" hair! A shy guy needs some "cover"! :):)
Koos looks perfect in his new clothes.
What a wonderful post - and most of all I liked the photo under the cloth with Koos nervously fidgeting his cap while getting his haircut. This is soooo you... ;O) But what I really mean with this - it's amazing how the story you're having in mind (which is the miniature hommage to a neighbor of your grandparents) becomes reality in the miniature you're making. Every detail of Koos' personality shows up... the hunchback as a result of hard work, being proud of his remaining red hair (I must admit I could not stop thinking of Klaus Meine from "The Scorpions" *teehee*) and the well chosen and made clothes. And yes, he needs for sure his pair of clogs and I have no doubt that you won't forget to give him some woolen socks too. I can't wait to see this lovely, gentle man again... and I think he's glad that he's now the relaxed Dutchman Koos and not Henry John anymore...
Btw - I suppose I know why these situps are called "fitness crunch"... must be because of the crackling sounds the bones make while doing this... *LOL*
Hugs
Birgit
Een reactie posten